Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. S. na postępowanie pracowników Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. postanawia: odrzucić skargę.
B. S. wniósł do tutejszego Sądu skargę na postępowanie pracowników Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270); dalej: p.p.s.a., stanowi, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (§ 3 art. 3 p.p.s.a.).
Z treści skargi wynika, że w niniejszej sprawie skarżący wniósł o ukaranie pracowników w związku z tym, że świadomie przesłali mu nieczytelną decyzję, czym naruszyli jego prawa obywatelskie.
Zdaniem Sądu, tego rodzaju skarga jest skargą powszechną, do której rozpatrzenia mają zastosowanie wyłącznie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Tego rodzaju sprawy nie są objęte kontrolą sądu administracyjnego.
Skarga taka służy każdemu. Osobie, która jest stroną postępowania administracyjnego, jak również osobie, która stroną postępowania nie jest. Zatem postępowanie w sprawie skargi toczy się w ramach wszczętego postępowania lub samodzielnie (art. 233, art. 234 k.p.a.).
Skargę z art. 227 k.p.a. charakteryzują dwie przesłanki - nie ma cech środka prawnego uregulowanego w kpa lub innych procedurach i zawiera zarzut wadliwej działalności organu lub jego pracownika.
Procedura związana z wniesieniem skargi ma charakter uproszczony, nie ma stron postępowania, nie wydaje się rozstrzygnięcia adresowanego do skarżącego, a tylko zawiadamia się o działaniach wewnętrznych zmierzających do wyjaśnienia okoliczności będących przedmiotem skargi.
Doktryna i orzecznictwo reprezentuje jednolity pogląd, że w tym postępowaniu nie ma toku instancji ani środków zaskarżenia, a na działanie administracji publicznej w sprawach petycji, skarg, wniosków nie rozciąga się kontrola sprawowana przez sąd administracyjny.
Ustawodawca w Dziale VIII k.p.a., a dokładnie w art. 229 k.p.a. określił organ administracji publicznej właściwy do rozpatrzenia tego rodzaju skargi.
Skoro więc, przedmiotowa skarga nie może być skierowana do sądu administracyjnego, należało ją na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. odrzucić, o czym orzeczono w sentencji postanowienia.