Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów Uniwersytetu Przyrodniczego we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zawieszenia w korzystaniu z praw studenta na okres jednego roku postanawia oddalić wniosek.
Orzeczeniem z dnia [...] Nr [...] Komisja Dyscyplinarna dla Studentów Uniwersytetu Przyrodniczego we W. zawiesiła M. K. w korzystaniu z praw studenta na okres jednego roku.
Orzeczenie to zostało doręczone skarżącemu dnia 3 stycznia 2007 r. wraz z prawidłowym pouczeniem, że służy od niego prawo wniesienia odwołania w terminie 14 dni do Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej Uniwersytetu Przyrodniczego we W.
W dniu 8 kwietnia 2008 r. M. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na powyższe orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej.
Jednocześnie, w skardze skarżący zawarł wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z treści 244 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wynika, że prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Stosownie zaś do art. 245 § 1 tej ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym.
Jednakże, po myśli jej art. 247 prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi.
W niniejszej sprawie zachodzi przesłanka oczywistej bezzasadności skargi, o której mowa w przytoczonym art. 247 cytowanej ustawy bowiem zgodnie z treścią przepisów art. 52 § 1 i 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Powołany przepis statuuje zasadę pierwszeństwa trybu administracyjnej kontroli postępowania organu administracyjnego w stosunku do kontroli sądowej.
Wskazać należy, że w orzeczeniu Komisji Dyscyplinarnej z dnia [...] zawarte zostało prawidłowe pouczenie o sposobie jego zaskarżenia, tj. że od orzeczenia tego przysługuje odwołanie do Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej. Z kolei, jak wyżej powiedziano, sąd administracyjny nie zastępuje organów odwoławczych, a jego działania nie mogą naruszać zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego.
Artykuł 247 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może znaleźć zastosowanie w sytuacjach, gdy skarga kwalifikuje się do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 tej ustawy (Hanna Knysiak-Molczyk, Przesłanki przyznania prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym, Przegląd Prawa Publicznego 2007/4/27), a więc i w sytuacji takiej jak rozważana.
Przyjąć zatem należy, że skarga M. K. jest oczywiście bezzasadna w rozumieniu art. 247 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, gdyż bezzasadność skargi należy łączyć nie tylko z jej merytoryczną oceną, ale i możliwością jej wniesienia.
Mając powyższe na uwadze Sąd, w oparciu o art. 247 powoływanej ustawy, orzekł jak w sentencji postanowienia.