Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi U. Z.-L. na uchwałę Rady Powiatu K. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w K. postanawia odrzucić skargę.
U. Z.-L. pismem z dnia 8 czerwca 2008 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na uchwałę Rady Powiatu K. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w K.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.
W myśl § 2 wyżej wskazanego przepisu kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Przede wszystkim wskazać należy, iż zaskarżona uchwała jest uchwałą informującą skarżącą o sposobie załatwienia jej skargi na działalność Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w K. Tego rodzaju skarga powoduje wszczęcie "samodzielnego jednoinstancyjnego postępowania administracyjnego uproszczonego, kończącego się czynnością materialno-techniczną czyli zawiadomieniem o załatwieniu skargi" (B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz, 2 Wydanie, Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 1998r., str. 920). Czynność ta zaś, nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego, co znajduje potwierdzenie w cytowanym na wstępie przepisie prawa.
A zatem, skoro zaskarżona uchwała jest czynnością materialno-techniczną informującą o sposobie załatwienia skargi złożonej na podstawie art. 227 kpa w związku z art. 239 § 1 kpa, nie może podlegać zaskarżeniu do sądu administracyjnego jedynie z tego powodu, iż stanowi jedyną możliwą prawną formę działania rady powiatu.
Powyższe stanowisko potwierdził już wcześniej Naczelny Sąd Administracyjny, który w postanowieniu z dnia 12 kwietnia 2001r., sygn. akt I SA 2668/00, LEX nr 54426) stwierdził, iż "rozpatrzenie skarg wnoszonych na podstawie art. 227 kpa nie następuje w formach wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o NSA (obecnie jest to art. 3 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), co nie dotyczy skarg, do których rozpoznania są właściwe rady gmin, powiatów oraz sejmików województw. Te organy bowiem we wszystkich sprawach należących do ich właściwości podejmują uchwały. Jednakże uchwały podjęte w wyniku skargi wniesionej na podstawie art. 227 kpa są taką samą czynnością informującą o sposobie załatwienia skargi, jak i czynności innych organów wymienionych w art. 229 kpa, którym uchwała nie jest przypisana jako forma prawna działania. Uznanie zatem, że w sytuacji gdy załatwienie skargi o której mowa w art. 227 kpa, nastąpiło w formie uchwały, służy skarga do sądu administracyjnego, powodowałoby niczym nieuzasadnioną nierówność prawną podmiotów. Tym bowiem, którym skarga nie zostałaby załatwiona w formie uchwały, skarga do sądu na czynność informującą o sposobie załatwienia nie służyłaby".
W tej sytuacji skarga, jako niedopuszczalna, podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co orzeczono w sentencji postanowienia.