Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Julia Szczygielska po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy Miejskiej Kamienna Góra na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 4 maja 2016 r., nr NK-N.4131.46.4.2016.MC w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały nr XVII/105/16 Rady Miasta Kamienna Góra z dnia 31 marca 2016 r. w sprawie określenia wysokości oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie się postanawia: zwrócić skarżącej kwotę 100 (słownie: sto) złotych z tytułu nienależnie uiszczonej opłaty kancelaryjnej.
Wyrokiem z dnia 8 września 2016 r., sygn. akt IV SA/Wr 306/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Gminy Miejskiej Kamienna Góra (zwanej dalej skarżącą) na opisane w sentencji niniejszego postanowienia rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego.
Wnioskiem z dnia 12 września 2016 r. skarżąca wystąpiła o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia opisanego na wstępie wyroku, uiszczając jednocześnie na rachunek bankowy tutejszego Sądu kwotę 100 złotych tytułem opłaty kancelaryjnej, która została zaksięgowana pod pozycją 4785/2016.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 ze zm., zwanej dalej u.s.g.), rozstrzygnięcia organu nadzorczego dotyczące gminy, w tym rozstrzygnięcia, o których mowa w art. 96 ust. 2 i art. 97 ust. 1, a także stanowisko zajęte w trybie art. 89, podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia ich doręczenia.
Jak zaś stanowi art. 100 u.s.g., postępowanie sądowe, o którym mowa w artykułach poprzedzających, jest wolne od opłat sądowych, którą - w rozumieniu art. 212 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) - jest również opłata kancelaryjna.
Zatem w toku prowadzonego postępowania sądowego w przedmiocie kontroli wydanego rozstrzygnięcia nadzorczego skarżąca nie miała obowiązku uiszczenia opłaty kancelaryjnej związanej z żądaniem sporządzenia uzasadnienia wyroku wydanego w dniu 8 września 2016 r.
Stosownie do treści art. 225 p.p.s.a., opłatę prawomocnie uchyloną w całości lub w części postanowieniem sądu lub różnicę między kosztami pobranymi a kosztami należnymi, a także pozostałość zaliczki wpłaconej na pokrycie wydatków zwraca się stronie z urzędu na jej koszt.
Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że w związku z uiszczeniem przez skarżącą nienależnej opłaty kancelaryjnej w wysokości 100 złotych (słownie: sto złotych), koniecznym stało się jej zwrócenie, stosownie do powołanego powyżej art. 225 ustawy procesowej.