Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. D. na Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie działania pracowników Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 10 maja 2014 r. L. D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie działania pracowników Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Stosownie natomiast do art. 3 § 1 i 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne,
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4. inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,
4a. pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach,
5. oraz bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w tych przypadkach.
W myśl art. 3 § 3 p.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.
Skarżący w przedmiotowej skardze kwestionował działanie pracowników Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. Wskazał, że został celowo pomówiony przez byłą pracownicę panią B. Z. za aprobatą jej koleżanki, a zarazem jej przełożonej, pani B. W. pełniącej też funkcję kierownika. Skarżący wskazał, że jego stosunki z B. Z. układały się poprawnie do czasu gdy pracownica ta dowiedziała się, że skarżący jest chory na nowotwór złośliwy i obecnie doszły jeszcze sprawy neurologiczne z obrażeniami głowy.
Analizując treść skargi należy stwierdzić, że przedmiot zaskarżenia nie jest objęty kognicją sądu administracyjnego, lecz skargą powszechną określoną przepisami działu VIII k.p.a. Przedmiotem tej skargi, zgodnie z art. art. 227 k.p.a., mogą być zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw, jednakże nie uprawnia ona do żądania wszczęcia postępowania administracyjnego. W ramach postępowania skargowego regulowanego działem VIII k.p.a. realizowane jest zagwarantowane każdemu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej prawo składania petycji, skarg i wniosków. Postępowanie w sprawie skarg wnoszonych na podstawie art. 227 k.p.a. cechuje się tym, że nie ma w nim stron postępowania, nie wydaje się rozstrzygnięć adresowanych do skarżącego, lecz jedynie zawiadamia się go o czynnościach wewnętrznych zmierzających do wyjaśnienia okoliczności podniesionych w skardze. Celem tego postępowania jest ocena skutków działania, czy też bezczynności organów, a nie wydawanie wiążących w sprawie rozstrzygnięć. Postępowanie takie nie kończy się władczym aktem podlegającym ocenie sądu administracyjnego z punktu widzenia legalności. Zakończenie postępowania skargowego przybiera formę zawiadomienia o sposobie załatwienia skargi, zawierającego informację o czynnościach organu załatwiającego skargę i ich rezultatach. Zawiadomienie kończące postępowanie skargowe nie dotyczy zatem stwierdzenia, czy też uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.
Działania organów administracji publicznej będące przedmiotem tego rodzaju skarg nie podlegają kontroli sądów administracyjnych, gdyż nie mieszczą się w katalogu czynności i aktów, który zawiera art. 3 § 2 p.p.s.a. W związku z tym, w przypadku wniesienia skargi do organu administracji w trybie art. 227 k.p.a., na wynik tego postępowania nie służy skarga do sądu administracyjnego (por. postanowienie NSA z dnia 25 lutego 2009 r. sygn. akt II OSK 241/09, Lex 557044).
Ponieważ ocena prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII k.p.a. nie podlega kognicji sądów administracyjnych (por. wyrok NSA z 31 sierpnia 2010 r., sygn. akt II OSK 1578/10, Lex nr 737711), przedmiotowa skarga podlegała odrzuceniu.
Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.