Ewa Orłowska starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku W. M. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi W. M. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej postanawia: umorzyć postępowanie z wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.
Strona skarżąca w treści skargi zawarła wniosek o zwolnienie z kosztów postępowania odwoławczego.
Wniosek ten został zakwalifikowany jako wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych.
Przepis art. 249a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) stanowi, że jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się.
W myśl art. 258 § 2 pkt 7 tej ustawy do czynności w zakresie przyznania prawa pomocy, które wykonuje referendarz sądowy należy wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień o przyznaniu, cofnięciu, odmowie przyznania prawa pomocy albo umorzeniu postępowania w sprawie przyznania prawa pomocy;
Prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania (art. 243 § 1 ustawy).
Z treści przepisu art. 239 § 1 pkt 1 lit "c" cytowanej ustawy wynika zaś, że nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu albo przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych.
Strona skarżąca jest zatem, na podstawie powołanego wyżej art. 239 § 1 pkt 1 lit "c" ustawy, zwolniona z obowiązku ponoszenia wszelkich kosztów sądowych, które w myśl art. 211 ustawy obejmują opłaty sądowe (czyli wpis sądowy i opłaty kancelaryjne), a także zwrot wydatków (art. 211 w związku z art. 212 i art. 213 ustawy).
Z tych względów rozpoznanie wniosku strony skarżącej o zwolnienie od kosztów sądowych stało się zbędne, a postępowanie wszczęte tym wnioskiem podlega umorzeniu na podstawie art. 249a ustawy.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 249a w związku z art. 239 § 1 pkt 1 lit "c" i art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.