Ewa Orłowska referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu: po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A. B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Rektora Uniwersytetu [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty stypendium doktoranckiego postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.
Skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.
W uzasadnieniu wniosku wskazał, że prowadzi samodzielne gospodarstwo, jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna i nie uzyskuje żadnych dochodów. Podał również, że nie posiada nieruchomości ani oszczędności, papierów i przedmiotów wartościowych.
Z treści przepisu art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wynika, że zwolnienie od kosztów sadowych i ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu obejmuje prawo pomocy w zakresie całkowitym Z kolei przepis art. 246 § 1 pkt 1 cytowanej ustawy stanowi, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Stosownie do art. 199 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Do tych przepisów szczególnych należy zaliczyć przepisy określające przesłanki warunkujące przyznanie prawa pomocy na wniosek strony.
Mając na uwadze, że skarżący jest zarejestrowany jako osobna bezrobotna bez prawa do zasiłku i nie uzyskuje dochodów i nie posiada majątku przyjąć należy, że wykazał on, iż spełnia przesłanki warunkujące przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.
Z tych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.