Ewa Orłowska referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu: po rozpoznaniu w dniu 24 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. M. na Prezydenta [...] w przedmiocie wykupu lokalu mieszkalnego postanawia: sprostować postanowienie referendarza sądowego z dnia 11 października 2013 r. w przedmiocie umorzenia postępowania sądowoadministracyjnego wszczętego ponownym wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, w ten sposób, że w wierszu VIII i w wierszu XI sentencji postanowienia w miejsce omyłkowo wpisanego imienia strony "Z." wpisać prawidłowe imię strony "Z.".
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Wniosek o sprostowanie, uzupełnienie lub wykładnię wyroku nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia środka zaskarżenia (art. 159 tej ustawy).
W myśl art. 166 cytowanej ustawy do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z treści art. 258 § 3 wynika, że do postanowień referendarza sądowego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące postanowień sądu.
Z akt sprawy wynika, że skarżący pismem z dnia [...] wniósł o sprostowanie postanowienia referendarza sądowego z dnia 11 października 2013 r., w którym błędnie podano jego imię "Z.". Ponieważ skarżący używa imienia "Z." należało przyjąć, iż popełniony błąd ma charakter oczywistej omyłki pisarskiej podlegającej sprostowaniu.
Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 156 § 1 w związku z art. 166 i art. 159 oraz art. 258 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.