Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Wanda Wiatkowska-Ilków po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na decyzję Burmistrza Miasta i Gminy L. z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku stałego postanawia I. przyznać prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, II. umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.
Pismem z dnia 22 czerwca 2015 r. M. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję Burmistrza Miasta i Gminy L. z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku stałego.
Postanowieniem z dnia 29 września 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę w związku z niewyczerpaniem trybu administracyjnego zaskarżenia decyzji.
Pismem z dnia 2 listopada 2015 r. skarżący złoży osobiście skargę kasacyjna na postanowienie odrzucające skargę oraz wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym ustanowienie adwokata oraz zwolnienie z kosztów sądowych.
Pismem z dnia 9 listopada 2015 r. referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu przesłał skarżącemu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy w celu jego wypełnienia, podpisania i złożenia w terminie 7 dni w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2016 r. referendarz w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu umorzyła postepowanie o zwolnienie od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu wskazano, że strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Niniejsza sprawa należy do wyżej wymienionej kategorii spraw. W tej sytuacji postępowanie wszczęte wnioskiem skarżącego o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych umorzono jako bezprzedmiotowe.
Zarządzeniem z dnia 28 stycznia 2016 r. referendarz w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu pozostawiła bez rozpoznania wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu.
W uzasadnieniu wskazano, że wnioskodawca, pomimo wezwania Sądu, nie złożył wniosku na urzędowym formularzu PPF.
W sprzeciwie od postanowienia i zarządzenia M.B. wskazał, że ze względu na stan zdrowia przebywa cały czas w domu, a listonosz nie doręczył mu postanowienia, ani nie pozostawił mu skrzynce pocztowej awiza. Do sprzeciwu dołączył formularz wypełniony PPF. Wskazał, że utrzymuje się z renty socjalnej wynoszącej 604 zł oraz że nie ma nie ma żadnych innych dochodów. Miesięczne wydatki są opłacane przez niego to mieszkanie - 200 zł, energia - 43,85 zł, gaz - 32,17 zł, wodę i ścieki - 8,36 zł, opał na zimę - 800 zł, alimenty 400 zł, środki czystości 35 zł, leki 30,50 zł oraz TV - 26 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Przepis art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., stanowi, że w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega ponownie rozpoznaniu przez Sąd.
Stosownie do treści art. 239 pkt 1 lit. "a" p.p.s.a. strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Niniejsza sprawa należy do wymienionej kategorii spraw. W tej sytuacji postępowanie wszczęte wnioskiem skarżącego o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych należało, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 64 § 3 p.p.s.a. umorzyć jako bezprzedmiotowe.