Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia Prezydenta Miasta Lubina nr P.005
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prezydenta Miasta Lubina na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 29 czerwca 2012 r. nr NK-N6.4131.377.2012.JK8 w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia Prezydenta Miasta Lubina z dnia 22 maja 2012 r. nr P.0050.213.2012 w sprawie ustalenia planowanej liczby oddziałów klas pierwszych na rok szkolny 2012/2013 postanawia: zwrócić stronie skarżącej nienależnie uiszczony wpis od skargi oraz opłatę kancelaryjną w łącznej kwocie 400 (słownie: czterysta) złotych.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 19 lipca 2012 r. Prezydenta Miasta Lubina zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 29 czerwca 2012 r. nr NK-N6.4131.377.2012.JK8 w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia Prezydenta Miasta Lubina z dnia 22 maja 2012 r. nr P.0050.213.2012 w sprawie ustalenia planowanej liczby oddziałów klas pierwszych na rok szkolny 2012/2013.

Jednocześnie z wniesieniem skargi uiszczono wpis od skargi w kwocie 300 (słownie: trzysta) złotych na konto Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Wyrokiem z dnia 8 listopada 2012 r. sygn. akt IV SA/Wr 578/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę.

Pismem z dnia 9 listopada 2012 r. strona skarżąca wniosła o sporządzenie i uzasadnienie powyższego wyroku Sądu i uiściła opłatę kancelaryjną za sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku w sprawie w kwocie 100 (słownie: sto) złotych na konto Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 214 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Stosownie do art. 225 p.p.s.a. opłatę prawomocnie uchyloną w całości lub w części postanowieniem sądu oraz różnicę między kosztami pobranymi a kosztami nienależnymi, a także pozostałość zaliczki wpłaconej na pokrycie wydatków zwraca się stronie z urzędu na jej koszt.

Na mocy art. 100 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. z 2001 r. Dz. U. nr 142, poz. 1591 ze zm.) postępowanie sądowe wszczęte przez organ gminy na rozstrzygnięcie organu nadzoru, w tym rozstrzygnięcia, o których mowa w art. 96 ust. 2 i art. 97 ust. 1, a także stanowisko zajęte w trybie art. 89 wskazanej ustawy, jest wolne od opłat sądowych. Zatem mamy do czynienia z ustawą szczególną wyłączającą regulację z art. 214 § 1 p.p.s.a.

Ustawowe, przedmiotowe zwolnienie od obowiązku uiszczania kosztów sądowych sprawia, że uiszczony wpis od skargi w kwocie 300 (słownie: trzysta) złotych oraz opłata kancelaryjna za sporządzenie uzasadnienia wyroku w kwocie 100 (słownie: sto) złotych, należało uznać za nienależnie uiszczone i zwrócić stronie skarżącej, na jej koszt.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 225 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1