Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 28 października 2005r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. W. na uchwałę Rady Gminy i Miasta w B. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie załatwienia skargi dotyczącej przyznawanych posiłków p o s t a n a w i a -odrzucić skargę.
K. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na uchwałę Rady Gminy i Miasta w B. z dnia [...] r. Nr [...], podjętą w trybie art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1990 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z póź. zm.) w przedmiocie załatwienia skargi dotyczącej przyznawanych posiłków.
W uzasadnieniu skarżący podał, iż wnosi o uchylenie w/w uchwały, albowiem dyskryminuje ona skarżącego przy prowadzeniu przez Gminę akcji "Posiłek dla potrzebujących" oraz nie zawierała ona pouczenia dla strony skarżącej dotyczącego możliwości jej zaskarżenia.
Ponadto skarżący dodał, że posiłki co prawda zostały mu przyznane przez Gminę, lecz nie może ich spożywać, razem z innymi osobami, które opłaciły je, w szkolnej stołówce albowiem zmuszony jest wynosić je do domu z powodu braku miejsc oraz sztućców.
Gmina B. wniosła odpowiedź na skargę wraz z wnioskiem o jej oddalenie w całości. Odnosząc się do zarzutów skargi podniesiono, iż skarga K. W. z dnia [...] r. została przekazana organowi właściwemu, to jest Komisji Rewizyjnej celem zajęcia merytorycznego stanowiska. Komisja Rewizyjna w przypadku każdej ze skarg sporządziła, po przeprowadzeniu czynności sprawdzających protokół, w którym ustosunkowała się do stawianych zarzutów , każdorazowo uznając, że skarga nie jest zasadna. Ponadto Rada Gminy i Miasta w B. w przypadku każdej ze skarg podjęła uchwałę, o treści której ( wraz z uzasadnieniem) poinformowała skarżącego. Podstawą prawną do podjęcia uchwały był art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym i art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - kodeks postępowania administracyjnego. Ponadto wskazano, iż Przewodniczący Rady kieruje się przepisami kpa dotyczącymi terminów załatwienia spraw każdorazowo informował skarżącego o zwłoce w załatwieniu sprawy. Bezspornym jest fakt, iż Rada w podjętej uchwale ani w piśmie przewodnim po rozpatrzeniu skargi nie poinformowała skarżącego o prawie do wniesienia skargi, co uczyniła jednak w terminie późniejszym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Przedmiotem skargi jest uchwała Rady Gminy i Miasta w Bogatyni wydana w trybie art. 229 pkt 3 kpa, a wiec w trybie przewidzianym do rozpatrywania skargi powszechnej.
Rozpatrywanie skargi wniesionej na podstawie art. 227 kpa nie następuje w formach przewidzianych w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwana dalej u.p.s.a., co nie dotyczy skarg, do których rozpoznawania są właściwe rady gmin, powiatów oraz sejmików województw. Te organy bowiem, jako organy kolegialne, we wszystkich sprawach należących do ich właściwości podejmują uchwały. Jednakże uchwały podjęte w wyniku skargi wniesionej na podstawie art. 227 kpa są taką samą czynnością informującą o sposobie załatwienia skargi, jak i czynności innych organów wymienionych w art. 229 kpa, którym uchwała nie jest przypisana jako forma prawna działania.
Należy podzielić pogląd wyrażony w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 kwietnia 2002 r. sygn. akt I SA 2668/00 (LEX w 54426), że uznanie zatem, iż w sytuacji gdy załatwienie skargi, o której mówi art. 227 kpa nastąpiło w formie uchwały, służy skarga do sądu administracyjnego, powodowałoby niczym nie uzasadnioną nierówność prawną podmiotów, tych bowiem, których skarga nie została załatwiona w formie uchwały, skarga do sądu na czynność informującą o sposobie załatwienia nie służyłaby.
Zaskarżona uchwała będąc informacją o sposobie załatwienia skargi powszechnej na działalność Burmistrza Miasta i Gminy w B. nie może podlegać zaskarżeniu do sądu administracyjnego tylko z tego względu, iż stanowi jedyną możliwość prawną działania Rady Gminy i Miasta w B..
Rozpatrywanie skargi wniesionej do organu w trybie art. 227 kpa nie jest objęte zakresem przedmiotowym art. 3 § 2 u.p.s.a., co oznacza, że postępowanie w sprawie skarg i wniosków z działu VIII kpa również z tego powodu nie podlega kontroli sądu administracyjnego.
W tej sytuacji skargę tę należało odrzucić jako niedopuszczalną, co orzeczono na podstawie art. 58 § 1 pkt 6) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.