Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. R. na decyzję Kierownika Zespołu Terenowej Pracy Socjalnej nr 1 w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: I. odrzucić skargę; II. oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Pismem złożonym w dniu 27 października 2017 r. Z. R. (zwany dalej stroną lub skarżącym) wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na opisaną w sentencji decyzję "Kierownika Zespołu Terenowej Pracy Socjalnej nr 1 w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej we W.", wydaną z upoważnienia Prezydenta W.
Skarżący wystąpił również o przywrócenie terminu do wniesienia tej skargi podkreślając, że organ błędnie pouczył go o przysługujących środkach odwoławczych. Zażądał ponadto uzupełnienia orzeczeń o dodatkowe pouczenie o prawie wniesienia powództwa do sądu powszechnego, przeprowadzenia mediacji, a także zwolnienia od kosztów sądowych.
W odpowiedzi na skargę organ wskazał, że strona została prawidłowo pouczona o przysługujących jej środkach zaskarżenia od wydanych przez ten organ decyzji, w tym także o trybie i terminie ich wniesienia. Nie było zatem podstaw do uznania, że organ dopuścił się naruszenia jakichkolwiek przepisów w tym zakresie, co prowadzić powinno do wniosku, że przedmiotową skargę jako niedopuszczalną i wniesioną po upływie terminu należało odrzucić.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie (§ 2).
W niniejszej sprawie skarżący określił jako przedmiot zaskarżenia decyzję "Kierownika Zespołu Terenowej Pracy Socjalnej nr 1 w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej we W." z dnia [...], nr [...]. Wskazane rozstrzygnięcie zawierało - wbrew twierdzeniom skarżącego - prawidłowe pouczenie o przysługującym środku zaskarżenia w postaci odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
Jak wynika z przywołanych na wstępie przepisów ustawy procesowej możliwość wniesienia skargi do sądu administracyjnego uzależniona jest m.in. od uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia przysługujących w administracyjnym toku instancji. Oznacza to, że strona winna wpierw wykorzystać drogę postępowania administracyjnego, by następnie móc zainicjować postępowanie sądowe, którego przedmiotem będzie wówczas rozstrzygnięcie organu drugiej instancji. Należy bowiem podkreślić, że zaskarżeniu do sądu administracyjnego podlega jedynie akt administracyjny (decyzja bądź postanowienie) ostateczny, czyli wydany w postępowaniu drugoinstancyjnym (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 marca 2011 r., sygn. akt I OSK 392/11, dostępne w centralnej bazie orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).