Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. R. na decyzję Kierownika Zespołu Terenowej Pracy Socjalnej nr 1 w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: I. odrzucić skargę; II. oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Pismem z dnia 27 października 2017 r. Z. R. (zwany dalej stroną lub skarżącym) wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na opisaną w komparycji niniejszego postanowienia decyzję "Kierownika Zespołu Terenowej Pracy Socjalnej nr 1 w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej we W.", wydaną z upoważnienia Prezydenta W. Jednocześnie skarżący wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia tej skargi , podnosząc , że organ błędnie pouczył go o przysługujących środkach odwoławczych. Zażądał ponadto uzupełnienia orzeczeń o dodatkowe pouczenie o prawie wniesienia powództwa do sądu powszechnego, przeprowadzenia mediacji, a także zwolnienia od kosztów sądowych.
W odpowiedzi na skargę Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej wniósł o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej i wniesionej po upływie terminu . W tym zakresie organ wskazał, że strona została prawidłowo pouczona o przysługujących jej środkach zaskarżenia od wydanych przez ten organ decyzji, w tym także o trybie i terminie ich wniesienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przy czym przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie , o czym stanowi przepis art. 52 § 2 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie skarżący określił jako przedmiot zaskarżenia decyzję "Kierownika Zespołu Terenowej Pracy Socjalnej nr 1 w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej we W." z dnia 22 sierpnia 2013 r., nr [...]. Wskazane rozstrzygnięcie zawierało - wbrew twierdzeniom skarżącego - prawidłowe pouczenie o przysługującym środku zaskarżenia w postaci odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
Jak wynika z przywołanych na wstępie przepisów ustawy procesowej regulującej postępowanie przed sądem administracyjnym możliwość wniesienia skargi do sądu administracyjnego uzależniona jest m.in. od uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia przysługujących w administracyjnym toku instancji. Oznacza to, że strona powinna w pierwszej kolejności wykorzystać drogę postępowania administracyjnego, aby następnie móc zainicjować postępowanie sądowoadministracyjne, którego przedmiotem będzie wówczas rozstrzygnięcie organu drugiej instancji. Wymaga bowiem podkreślenia, że zaskarżeniu do sądu administracyjnego podlega jedynie akt administracyjny (decyzja bądź postanowienie) mający walor ostateczności, czyli wydany w postępowaniu drugoinstancyjnym .
Odnosząc powyższe uwagi do przedmiotowej sprawy stwierdzić należy ,że aby weryfikować prawidłowość zaskarżonej decyzji , skarżący winien był uprzednio wnieść - w ustawowym terminie - odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. , a następnie miał prawo zakwestionować wydaną przez Kolegium decyzję w drodze skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego.