Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik, , , po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2012r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.F. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. w przedmiocie zasiłku celowego w kwestii wniosku pełnomocnika strony skarżącej o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej postanawia: przyznać radcy prawnemu L.S. kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) obejmującą podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu
Postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2012r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach przyznał M.F. prawo pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. w przedmiocie zasiłku celowego.
Na tej podstawie Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych poinformował o wyznaczeniu dla skarżącego pełnomocnika w osobie radcy prawnego L.S.
W piśmie z dnia [...] pełnomocnik poinformowała Sąd, że skarżący pomimo zawiadomienia i wyznaczenia terminu spotkania nie skontaktował się z nią. Pełnomocnik podała również, że zapoznała się z kopią akt znajdujących się w organie oraz że w dniu [...] skarżący wniósł do organu skargę na bezczynność, która ze względu na treść powinna być potraktowana jako wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Jednocześnie pełnomocnik wniosła o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając jednocześnie, że koszty te nie zostały w całości ani w części pokryte.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. wyznaczony radca prawny ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Pełnomocnik ustanowiony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 250 P.p.s.a. w związku z faktycznym udzielaniem pomocy prawnej.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349), zwane dalej rozporządzeniem.
Stosownie do regulacji § 15 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 - 4 oraz niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego.
W myśl § 14 ust. 2 pkt 1 lit. "c" rozporządzenia stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji 240 zł.
Mając na uwadze powyższe uregulowania Sąd przyznał radcy prawnemu L.S. za reprezentowanie strony w postępowaniu przed sądem I instancji wynagrodzenie w wysokości 240 zł, a więc w stawce minimalnej, którą zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia należało powiększyć o 23 % podatku VAT.
W tym stanie rzeczy, należało orzec jak w sentencji postanowienia.