Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys, po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2005r. . na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. B. na bezczynność Wojewody Ś. w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Po rozpoznaniu wniosku Z. B. z dnia [...]r. Zastępca Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w C. działając z upoważnienia Prezydenta Miasta, decyzją z dnia [...]r. przyznał skarżącej zasiłek pielęgnacyjny z tytułu niepełnosprawności od [...]r. Z. B. odwołała się od tej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. podnosząc, że faktycznie wniosek o przyznanie jej zasiłku pielęgnacyjnego złożyła w miesiącu [...]r., a zatem należy się jej zasiłek za [...] i [...]. Utrzymując w mocy decyzję organu pierwszej instancji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało (decyzja z dnia [...]r. [...]), iż w aktach sprawy znajduje się wniosek skarżącej z daty [...]r., zaś zgodnie z art. 24 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych prawo do tych świadczeń ustala się począwszy od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami. Tym samym organ odwoławczy stwierdził brak podstaw do wpłaty skarżącej zasiłku za miesiące [...] i [...].
Na tą decyzję ostateczną Z. B. nie złożyła skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Skierowała jednak pismo do Wojewody Ś., w którym przedstawiła swoja sprawę zarzucając pracownikom ośrodka pomocy społecznej, iż błędnie w [...]r. poformowali ją o konieczności uzyskania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, podczas gdy było to zbędne, a to wobec faktu, że [...]r. miała ukończyć [...] lat, który to wiek dawał jej prawo do zasiłku bez konieczności uzyskania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Podniosła także, że spowodowało to przesunięcie wypłaty zasiłku na miesiąc [...]roku.
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego a trybie art. 22 pkt. 8 ustawy o pomocy społecznej Zastępca Dyrektora Wydziału Polityki Społecznej Ś. Urzędu Wojewódzkiego poinformował Z. B., iż nie dopatrzył się nieprawidłowości w działaniach Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w C. Skoro bowiem wniosek złożono dopiero w [...]r., to zgodnie z obowiązującymi przepisami od tego miesiąca należy się zasiłek pielęgnacyjny, zaś samo osiągnięcie wieku [...] lat nie stanowi podstawy do jego przyznania. W odpowiedzi na kolejne pismo skarżącej Dyrektor Wydziału Polityki Społecznej Urzędu Wojewódzkiego podkreślił, że wniosek z [...]r. jest jedynym wnioskiem o przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego, a za takowy nie może zostać uznany wniosek złożony w dniu [...]r. do Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Z. B. opisała po raz wtóry swoją sprawę i podniosła, iż fakt złożenia przez nią wniosku dopiero w dniu [...]r. wynikał z celowego, błędnego poinformowania ją przez sekretarkę o konieczności uzyskania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Wyjaśniła, iż domaga się wypłaty zasiłku za miesiąc [...] i [...], albowiem już [...]r. ukończyła [...] lat, co przesądza o jej uprawnieniu do zasiłku pielęgnacyjnego od [...]r.
Wezwana do określenia organu, którego działania lub bezczynności skarga dotyczy oraz wskazania decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, którą chce zaskarżyć nadesłała pismo procesowe, z którego wynika, iż jej zamiarem było złożenie skargi na bezczynność Wojewody Ś., w sprawie wyrównania zaległych świadczeń pielęgnacyjnych za miesiąc [...] i [...]r.