Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Międzyzakładowej Organizacji A na bezczynność Prokuratora Okręgowego w K. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata p o s t a n a w i a: odmówić przyznania prawa pomocy.
W skardze z dnia 20 października 2014 r. Międzyzakładowa Organizacja A wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych, natomiast w kolejnym piśmie z dnia 12 grudnia 2014 r. zażądała ustanowienia adwokata z urzędu.
Referendarz sądowy zarządzeniem z dnia 29 grudnia 2014 r. wezwał skarżącą do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu "PPPr". Organizacja związkowa nadesłała wymagany formularz w dniu 13 stycznia 2015 r. W uzasadnieniu podkreśliła, że jest dobrowolną i samorządną organizacją ludzi pracy powołaną do obrony i reprezentowania ich godności, interesów oraz praw zawodowych, socjalnych, materialnych i moralnych. Jednocześnie wskazała, że osiągnęła w ostatnim roku zysk bilansowy w wysokości 179 tysięcy zł i posiada na rachunku bankowym środki pieniężne w kwocie 120 tysięcy zł. Nie posiada natomiast żadnego majątku trwałego i uzyskuje dochody wyłącznie z tytułu składek członkowskich przeznaczonych na realizację zadań statutowych.
Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2015 r. referendarz sądowy odmówił przyznania skarżącej prawa pomocy. Wskazał, że skarżąca organizacja związkowa posiada środki pieniężne na rachunku bankowym w znacznej kwocie tj. 120 tysięcy zł. Okoliczność ta wyklucza możliwość przyznania prawa pomocy, skoro skarżąca dysponuje pieniędzmi, z których może pokryć wydatki wiążące się z udziałem adwokata w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Posiadana przez nią kwota jest bowiem wielokrotnie wyższa od należności, jakie mogą się wiązać z opłaceniem takiego pełnomocnika.
Od wyżej wymienionego postanowienia, pismem z dnia 25 lutego 2015 r. skarżąca wniosła sprzeciw. Wskazała, że posiadane środki pieniężne są przeznaczone na realizację zadań statutowych, w tym pomoc socjalną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na podstawie art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Wobec tego podkreślenia wymagało, że zgodnie z art. 243 § 1 P.p.s.a., stronie na jej wniosek może być przyznane prawo pomocy. Według art. 245 § 1 i § 2 P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Ponadto zgodnie z art. 246 § 2 pkt 1 P.p.s.a., osobie prawnej, a także innej jednostce organizacyjnej nieposiadajacej osobowości prawnej, prawo pomocy może być przyznane, w zakresie całkowitym - gdy wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania.
Analiza wniosku skarżącej prowadzi do oceny, że istnieje obiektywna możliwość poniesienia przez nią zarówno kosztów sądowych (na tym etapie postępowania jest to wpis od skargi w kwocie 100 zł), jak i poniesienia kosztów ustanowienia zawodowego pełnomocnika. Jak bowiem jednoznacznie wynika z oświadczenia zawartego w formularzu "PPPr" (k. 32 akt sądowych), skarżąca posiada na rachunku bankowym znaczną kwotę, tj. 120 tysięcy zł.
Nie przy tym znaczenia, że środki te pochodzą ze składek członkowskich, które są przeznaczone na realizację zadań statutowych związku zawodowego. Skoro zadania statutowe związku zawodowego mogą być realizowane przez wszczęcie postępowania sądowego (w tym przed sądem administracyjnym), to związek powinien uwzględnić konieczność posiadania środków finansowych na ponoszenie ewentualnych kosztów związanych z prowadzeniem spraw sądowych. Nie ulega wątpliwości, że działalność związków zawodowych nie ma komercyjnego charakteru, jednak nie zwalnia to od obowiązku zapewnienia wymaganych środków na podejmowaną działalność. Część znacznych zasobów pieniężnych, organizacja związkowa może wobec tego przeznaczyć na pokrycie kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika w niniejszej sprawie. Żądanie skarżącej, jest zatem pozbawione podstaw.
Wobec powyższego, zgodnie z art. 246 § 2 pkt 1 P.p.s.a., należało orzec jak w sentencji.