Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 10 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. B. na bezczynność Rady Miasta w przedmiocie dotacji na oddłużenie lokalu, w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata postanawia: 1. umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych jako bezprzedmiotowe, 2. ustanowić adwokata dla skarżącego.
Wraz ze skargą z dnia (...) L. B. złożył do Sądu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym oznaczył, iż zakres jego żądania obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika procesowego w osobie adwokata.
W uzasadnieniu wskazał, że jest (...) i utrzymuje się z (...) w kwocie zaledwie (...) zł.
Równocześnie zadeklarował, iż gospodaruje samotnie oraz, że nie posiada żadnych zasobów pieniężnych, przedmiotów o wartości przekraczającej (...) Euro ani nieruchomości (poza mieszkaniem o powierzchni....).
Nadto w niniejszej sprawie uwzględniono dokumenty źródłowe nadesłane przez L. B. w zakresie innej sprawy, zarejestrowanej w tutejszym Sądzie pod sygnaturą akt IV SA/Gl 933/07, to jest decyzję (...) z dnia (...), z której wynika, że wysokość pobieranej przezeń (...) wynosi (...) oraz wypis z orzeczenia (...) z dnia (...), mocą którego został zaliczony do (...).
W toku rozpoznania wniosku zważono, co następuje.
Stosownie do art. 243 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., stronie na jej wniosek może być przyznane prawo pomocy. W myśl zaś art. 245 §1 przywołanej regulacji, prawo pomocy może zostać udzielone w zakresie częściowym lub całkowitym.
Na wstępie należy odnotować, że skarga w niniejszej sprawie została złożona na bezczynność Rady Miasta w sprawie przyznania jednorazowej dotacji na oddłużenie mieszkania w ramach lokalnego programu przeciwdziałania bezdomności dla mieszkańców.
Nie budzi zatem wątpliwości, że przedmiot sprawy dotyczy świadczenia, które ze względu na charakter, cel i grono adresatów kwalifikuje się do form pomocy społecznej.
Zgodnie zaś z art. 239 pkt 1 lit. a p.p.s.a., strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach dotyczących pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Wnioskujący korzysta zatem w niniejszej sprawie ze zwolnienia od kosztów sądowych z mocy samego prawa a w rezultacie postępowanie w kwestii zwolnienia go od rzeczonych kosztów było bezprzedmiotowe i z tego powodu należało je umorzyć działając na podstawie art. 161 §1 pkt 3 i §2 p.p.s.a. w związku z art. 258 §1 i §3 tej ustawy.
Odnosząc się natomiast do wniosku L. B. o ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika procesowego godzi się przywołać zasadę wyrażoną w art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a. Stosownie do jej brzmienia, przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym (czyli po myśli art. 245 §3 tej ustawy, mogącym obejmować między innymi ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego) następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie uiścić pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Dokonana w tym kontekście analiza sytuacji materialnej skarżącego doprowadziła do konkluzji, że okoliczności sprawy uzasadniają uwzględnienie zgłoszonego żądania.
Z oświadczeń L. B. oraz z dokumentów źródłowych nadesłanych w zakresie innej sprawy z jego skargi, zarejestrowanej w tutejszym Sądzie pod sygn. akt IV SA/Gl 933/07 wynika bowiem, że nie posiada on żadnych zasobów finansowych ani łatwego do spieniężenia majątku, jest osobą (...) (patrz: wypis z orzeczenia (...) z dnia (...), dołączony do akt w/w sprawy o sygn. IV SA/Gl 933/07), zaś jedynym źródłem utrzymania jest dla niego (...) w kwocie zaledwie (...) zł.
W tym stanie rzeczy uznano, że uiszczenie pełnych kosztów związanych z niniejszym postępowaniem przekracza jego możliwości płatnicze i mogłoby go narazić na uszczerbek w koniecznym utrzymaniu.
Zważywszy wszystkie przywołane wyżej okoliczności ustanowiono dla skarżącego adwokata, działając na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 7 p.p.s.a., w związku z art. 258 §3 oraz z art. 246 §1pkt 2 tej ustawy.