Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Edyta Żarkiewicz po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na bezczynność Wojewody Ś. postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
W dniu [...] r. M. K. wniósł skargę na bezczynność Wojewody Ś., a następnie - w wyniku wezwania do usunięcia braków formalnych skargi - pismem z dnia [...] r. sprecyzował, że jego skarga na bezczynność Wojewody Ś. dotyczy nieudzielania przez organ odpowiedzi na pismo z dnia [...] r.
Wojewoda Ś., w piśmie z dnia [...] r. wniósł o odrzucenie skargi uzasadniając, że wyżej wymienione pismo skarżącego z [...] r. zostało załatwione w trybie przepisów Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego, dotyczącego skarg i wniosków.
Następnie pismem z dnia [...] r. skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 22 lutego 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę M. K. na bezczynność Wojewody Ś. W uzasadnieniu wskazał, że sąd administracyjny orzeka w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach wymienionych w pkt 1 - 4 przepisu art. 3 § 2 P.p.s.a. Natomiast z treści pisma skarżącego z dnia [...] r. wynika, że zarzut skargi na bezczynność Wojewody Ś. dotyczy braku odpowiedzi tego organu na pismo M. K. z dnia [...] r., które zostało rozpatrzone przez organ w trybie postępowania skargowego tj. w trybie przepisów Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego "Skargi i wnioski". W związku z treścią przepisów, regulujących właściwość rzeczową sądów administracyjnych, do skarg i wniosków uregulowanych w Dziale VIII K.p.a., nie ma zastosowania sądowa kontrola administracji publicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. - prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi.
Podkreślić należało, że - jak przyjmuje się w piśmiennictwie i orzecznictwie - "skarga jest oczywiście bezzasadna wtedy, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona" (J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydanie 2, Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, Warszawa 2006, s. 508).
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym utrwalony jest pogląd, że cytowany przepis art. 247 P.p.s.a. znajduje zastosowanie - między innymi - gdy są podstawy do odrzucenia skargi.
W rozpatrywanej sprawie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 22 lutego 2008 r., na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a. odrzucił skargę M. K.
Oczywista bezzasadność skargi - z uwagi na wystąpienie podstawy do jej odrzucenia - nie może wobec tego budzić wątpliwości.
Na podstawie art. 247 P.p.s.a., należało zatem odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy.