Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Szczepan Prax po rozpoznaniu w dniu 17 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. Ś. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Aresztu Śledczego w K. w przedmiocie wydania zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu w kwestii skargi kasacyjnej skarżącego od postanowienia z dnia 17 sierpnia 2015 r. p o s t a n a w i a: odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę E.Ś. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Aresztu Śledczego w K. w przedmiocie wydania zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu.
Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu 1 września 2015 r., co wynika z dokumentu zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sądowych sprawy (k. 103).
Tego samego dnia to jest 1 września 2015 r. skarżący złożył osobistą skargę kasacyjną od zapadłego w sprawie orzeczenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Z kolei na podstawie art. 175 § 1 P.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3. Natomiast zgodnie z art. 178 P.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
W przedmiotowej sprawie od postanowienia z dnia 17 sierpnia 2015 r. skarżący wniósł osobistą skargę kasacyjną z dnia 1 września 2015 r. Tym samym wyżej wymieniony środek odwoławczy nie spełnia wymogu przewidzianego w art. 175 § 1 P.p.s.a.
Reasumując, na podstawie art. 178 P.p.s.a., osobistą skargę kasacyjną z dnia 1 września 2015 r., należało odrzucić.