Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska, , , po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2012r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.G. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie informacji publicznej p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Pismem z dnia [...] J.G. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie informacji publicznej.
Zarządzeniem Zastępcy Przewodniczącego Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 22 marca 2012 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na podany w wezwaniu rachunek bankowy lub kasie sądu, w terminie siedmiu dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Odpis powyższego zarządzenia został doręczony skarżącemu w dniu [...] na adres korespondencyjny wskazany w skardze, co wynika z dowodu zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki znajdującego się w aktach sądowych (k.24). W konsekwencji wyznaczony termin upłynął w dniu [...], a wpis do dnia wydania niniejszego postanowienia nie został uiszczony.
Wojewódzki Sąd administracyjny zważył, co następuje:
Na podstawie art. 230 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity, Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - zwaną dalej P.p.s.a., od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały.
Pismami tymi są, zgodnie z art. 230 § 2 P.p.s.a. są skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania.
Natomiast art. 220 § 1 P.p.s.a. stanowi, iż sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Co więcej, zgodnie z treścią § 3 w/w przepisu skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd. W niniejszej sprawie skarżący, wpisu w przewidzianym siedmiodniowym terminie nie uiścił, pomimo prawidłowego wezwania.
Brak uiszczenia wpisu sądowego stanowi istotny brak uniemożliwiający nadanie skardze biegu i prowadzenia dalszego postępowania, dlatego też po myśli art. 220 § 3 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.