Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, , , po rozpoznaniu w dniu 10 września 2012r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.O. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza Miasta S. w przedmiocie przydziału lokalu mieszkalnego p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Pismem z dnia [...] A.O. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza Miasta S. w sprawie umieszczenia jej na liście osób ubiegających się o przydział lokalu mieszkaniowego z mieszkaniowego zasobu Gminy S. W skardze opisała postępowanie jakie toczyło się w jej sprawie przed organem administracji oraz wskazała, iż od [...] jest osobą bezdomną, a od [...] r. bezskutecznie stara się o umieszczenie na liście osób uprawnionych do zawarcia umowy najmu ciągle spotykając się z odmową. Zaznaczyła, że listy kwalifikacyjne sporządzane były niezgodnie z obowiązującą procedurą, a okres w którym jej wniosek był rozpatrywany przekracza rozsądne granice.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie wskazując, że w podobnej sprawie skarga A.O. została prawomocnie odrzucona postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 lipca 2001 r., sygn. akt I OSK 1279/11, w którym Sąd uznał, że skargi składane w trybie działu VIII K.p.a. wyłączają kognicję sądów administracyjnych ponieważ skarga lub brak jej załatwienia nie mieści się w katalogu spraw wymienionych w art. 3 § 2 P.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu jednakże z innych przyczyn, niż te, które zostały wskazane w odpowiedzi na skargę. W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi sąd administracyjny zobowiązany jest zbadać czy skarżący posiada legitymację do jej wniesienia, zachowanie terminu, a przede wszystkim ocenić, czy skarga jest dopuszczalna.
Zgodnie z regulacją art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, która sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Zakres kognicji sądu został unormowany w art. 3 § 2 i 3, art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. W myśl art. 3 powołanej ustawy sądy administracyjne orzekają w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne;
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie;
4. inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a. pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydane w indywidualnych sprawach;
5. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6. akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków inne niż określone w pkt 5 podejmowane z zakresu administracji publicznej;