Wniosek w przedmiocie wydania decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Grossmann po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Komendanta Policji o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 kwietnia 2016 r., sygn. akt IV SAB/Po 10/18 oddalającego skargę P. P. na bezczynność Komendanta Policji w przedmiocie wydania decyzji postanawia odmówić uzupełnienia wyroku.

Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie

Sygn. akt IV SAB/Po [...]

U z a s a d n i e n i e

Wyrokiem z 12 kwietnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę mł. asp. P. P. na bezczynność Komendanta Policji w przedmiocie wydania decyzji.

Pismem z [...] kwietnia 2018 r. pełnomocnik Komendanta Wojewódzkiego wniósł o uzupełnienie wyroku przez przyznanie Organowi kosztów zastępstwa procesowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:

Wniosek o uzupełnienie wyroku nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.; dalej jako "p.p.s.a."), strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Przesłanką uzupełnienia wyroku jest zatem pominięcie w jego sentencji przez sąd rozstrzygnięcia o części skargi lub niezamieszczenie dodatkowego orzeczenia, które sąd powinien był zamieścić z urzędu.

W rozpoznawanej sprawie badanie przedmiotowego wniosku należy rozpocząć od stwierdzenia, że pomimo zachowania terminu do złożenia wniosku o uzupełnienie wyroku, nie ma podstaw do jego uwzględnienia.

Z treści przytoczonego przepisu wynika, że przesłanką uzupełnienia wyroku jest pominięcie przez sąd w sentencji wyroku rozstrzygnięcia o części skargi lub niezamieszczenie dodatkowego orzeczenia, które powinien był zamieścić z urzędu. Możliwość uzupełnienia orzeczenia sądu dotyczy zatem uzupełnienia wyroku w dwóch przypadkach. Z sytuacją kiedy sąd nie orzekł o całości skargi mamy do czynienia wówczas, gdy sąd pominął w wyroku niektóre akty lub czynności objęte skargą i orzekł co do części rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonym akcie, nie ustosunkowując się do pozostałej części zaskarżonego rozstrzygnięcia. Wniosek o uzupełnienie może być również zgłoszony, jeżeli sąd nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów powinien zamieścić z urzędu.

Instytucja uzupełnienia wyroku może więc dotyczyć jedynie ściśle określonych kwestii, które - co istotne - odnoszą się wyłącznie do sentencji wyroku. Jak wskazano powyżej, strona może żądać uzupełnienia wyroku co do rozstrzygnięcia w przedmiocie wniesionej skargi lub też dodatkowych orzeczeń, które powinny znaleźć swoje miejsce w treści wyroku, jednakże zostały pominięte przez sąd (por. J. Jagielski i in. [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, pod red. R. Hausera i M. Wierzbowskiego, Warszawa 2015, art. 157 Nb 5). Uzupełnienie orzeczenia, o jakim mowa w art. 157 § 1 p.p.s.a., dotyczy zatem sytuacji, w której orzeczenie jest niekompletne - np. w przypadku, gdy sąd nie orzekł co do kosztów postępowania.

W tym miejscu wskazać należy, że zasadą jest, iż to na stronach ciąży obowiązek ponoszenia kosztów postępowania związanych z ich udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 199 p.p.s.a.). Według tej zasady, każdą stronę obciążają poniesione przez nią koszty postępowania związane z jej udziałem w postępowaniu, bez prawa domagania się zwrotu tych kosztów od innej strony. Wyjątki od tej zasady, stanowiące podstawę do orzekania o zwrocie kosztów między stronami, zostały ściśle unormowane w art. 200, 201, 203 i 204 p.p.s.a., i nie można ich interpretować rozszerzająco (por. wyrok NSA z 30.07.2014 r., II FSK 2905/13, CBOSA).

Rozpatrując przedmiotowy wniosek należy mieć także na uwadze, iż w postępowaniu przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi, będącymi sądami pierwszej instancji, obowiązuje zasada, że zwrot kosztów postępowania może nastąpić jedynie na rzecz skarżącego, i tylko wtedy, gdy skarga została uwzględniona - o czym stanowi art. 200 p.p.s.a. Zwrot kosztów nie przysługuje natomiast organowi - nawet w sytuacji, gdy skarga została oddalona.

Z powyższych względów wniosek o uzupełnienie skargi na zasługiwał w niniejszej sprawie na uwzględnienie.

W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 157 § 1, 2 i 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji