Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 05 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. N. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy P. w przedmiocie niewydania decyzji postanawia: odrzucić skargę /-/ B. Popowska
Uzasadnienie:
K. N. wniósł skargę na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy P. w przedmiocie niewydania oświadczenia zarządcy drogi o możliwości połączenia działki z drogą publiczną.
Pismem z dnia 22 kwietnia 2009 r. Sąd wezwał skarżącego do złożenia oświadczenia czy przed wniesieniem do Sądu skargi na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy P. złożył zażalenie do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie (art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( tekst jednolity Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej Kpa) w terminie 7 dni, pod rygorem uznania, iż zażalenia nie złożono, co w konsekwencji prowadzić będzie do odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skarżący pomimo odebrania w dniu 27 kwietnia 2009 r. powyższego wezwania ustosunkował się w piśmie z tego samego dnia jedynie do zarzutów przesłanej Mu wcześniej odpowiedzi Organu na skargę, nie udzielił natomiast odpowiedzi na wezwanie Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę do Sądu można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Stosownie do brzmienia art. 52 § 2-4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2).
W przypadku skargi na bezczynność środkiem zaskarżenia jest zażalenie, o którym mowa w art. 37 Kpa, które powinno być skierowane do organu administracji publicznej wyższego stopnia.
W niniejszej sprawie skarżący nie wykonał wezwania Sądu z dnia 22 kwietnia 2009 r., co uzasadnia przyjęcie, że przed wniesieniem skargi do Sądu skarżący nie wyczerpał trybu z art. 37 Kpa, a tym samym nie dopełnił warunku dopuszczalności skargi wskazanego w art. 52 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Za odpowiedź na wezwanie Sądu z dnia 22 kwietnia 2009 r., nie można uznać pisma skarżącego z dnia 27 kwietnia 2009 r., ponieważ Skarżący pisze: "Odpowiadając na wniosek Burmistrza i Miasta Gminy P. o odrzucenie skargi wyjaśniam ( ...)". Owe pismo nie zawiera informacji dotyczącej złożonego (bądź nie) zażalenia.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji.
/-/ B. Popowska