Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alina Balicka po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2019r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. G. na bezczynność Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na pisma postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 6 stycznia 2019r. (k. 3 akt sądowych), nadesłanym drogą elektroniczną (wraz z plikiem różnych dokumentów) w dniu 20 stycznia 2019r. Z.G. (dalej: skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na pisma.
Zgodnie z zarządzeniem z dnia 25 lutego 2019r. wezwano skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi, przez podpisanie w gmachu Sądu egzemplarza skargi znajdującego się w aktach sprawy bądź nadesłanie do Sądu podpisanego egzemplarza skargi. Jak wynika z akt sprawy, powyższe wezwanie doręczono skarżącemu w dniu 11 marca 2019r. (dowód doręczenia: k. 32 akt sądowych). Ostatni dzień terminu do usunięcia braków formalnych skargi przypadł zatem na dzień 18 marca 2019r. W dniu 18 marca 2019r. wpłynęło do akt sprawy pismo skarżącego z dnia 18 marca 2019r. wraz z załacznikami (k. 34-47 akt sądowych) nadesłane drogą elektroniczną, stanowiące odpowiedź na wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), dalej jako P.p.s.a., sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Zgodnie z art. 58 § 3 P.p.s.a., sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym.
Przepis art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a. stanowi, że każde pismo strony powinno zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Podpis pod pismem w postępowaniu potwierdza, że pismo to pochodzi od osoby wnoszącej je oraz sankcjonuje jej wolę dokonania czynności w postępowaniu. Niezbędnym elementem każdej skargi jest zatem umieszczenie pod jej treścią podpisu osoby, która składa pismo do sądu. Z tego względu, brak podpisu strony jest brakiem formalnym, który uniemożliwia nadanie biegu skardze, a jego nieuzupełnienie w wyznaczonym terminie powoduje odrzucenie skargi. Wyjaśnić w tym miejscu należy, że w procedurze sądowoadministracyjnej brak jest regulacji, która przewidywałaby możliwość wnoszenia drogą elektroniczną pism procesowych. Przepis art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a. stanowi bowiem, że każde pismo strony powinno zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, rozumiany jako znak ręczny określonej osoby, noszący indywidualne i powtarzalne cechy, pozwalające odróżnić go od innych i umożliwiające identyfikację osoby podpisującego oraz zbadanie autentyczności podpisu (H. Knysiak-Molczyk [w:] T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012, s. 342). We wskazanym przepisie jest więc mowa o podpisie własnoręcznym, z wyjątkiem przypadków niemożności podpisania pisma przez stronę, o których mowa w art. 46 § 4 P.p.s.a. Niedochowanie warunku własnoręcznego podpisania pisma wiąże się natomiast z odrzuceniem pisma.