Wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi na bezczynność Starosty Powiatu w S. w przedmiocie nieudzielenia informacji o wielkości powierzchni gospodarstwa rolnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak po rozpoznaniu w dniu 30 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego D. S. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi K. G. na bezczynność Starosty Powiatu w S. w przedmiocie nieudzielenia informacji o wielkości powierzchni gospodarstwa rolnego postanawia: oddalić wniosek.

Inne orzeczenia o symbolu:
6120 Ewidencja gruntów i budynków
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Koszty sądowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta
Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 21 lipca 2014 r. odrzucił skargę K. G. - wniesioną na bezczynność Starosty Powiatu w S. w przedmiocie nieudzielenia informacji o wielkości powierzchni gospodarstwa rolnego - wobec nieuzupełnienia przez niego braków formalnych skargi.

W dniu 5 sierpnia 2014 r. skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego, a następnie postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2014 r. zostało skarżącemu przyznane prawo pomocy we wnioskowanym zakresie.

Wyznaczony przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w W. pełnomocnik w piśmie z dnia 18 września 2014 r. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - załączając jednocześnie pismo zatytułowane "Opinia prawna (...)" - w którym zawarł również wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, polegającej na sporządzeniu przedmiotowej opinii wraz z oświadczeniem, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Ustanowionemu w ramach prawa pomocy radcy prawnemu należy się wynagrodzenie oraz zwrot niezbędnych i udokumentowanych wydatków na zasadach określonych w art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), ale jedynie za pomoc prawną rzeczywiście udzieloną. Zgodnie z powołanym przepisem radca prawny wyznaczony w ramach przyznanego prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie na zasadach określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych dokonane w ramach pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Należy w tym miejscu podkreślić, że wynagrodzenie, o którym mowa w powołanym przepisie jest związane z faktycznym udzieleniem pomocy prawnej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2005 r., sygn. akt OZ 720/04 - dostępne na stronie internetowej orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Postanowienie o przyznaniu pomocy prawnej oznacza, że Skarb Państwa przejmuje na siebie ciężar finansowy związany z wynagrodzeniem pełnomocnika z urzędu i że sąd, jako dysponent środków publicznych, odpowiada za zasadność i legalność ich wydatkowania. Oznacza to uprawnienie i obowiązek Sądu ustalenia, czy pomoc prawna rzeczywiście została udzielona. O ile w przypadku sporządzenia skargi kasacyjnej fakt udzielenia pomocy prawnej z urzędu wynika z wniesienia takiej skargi, o tyle w przypadku opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, wyrazem udzielenia pomocy prawnej jest opinia sporządzona na piśmie i doręczona przez pełnomocnika stronie, przy czym opinię sporządza się dla strony i w jej interesie. Rozstrzygając wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu, sąd powinien mieć na względzie przede wszystkim to, czy czynność, za którą pełnomocnik domaga się opłaty, spełnia podstawowe elementy profesjonalizmu. Nie sposób pominąć funkcji jakie powinna spełniać instytucja nieopłaconej pomocy prawnej. Chodzi tu o funkcję dyscyplinującą, która w stosunku do pełnomocnika powinna przejawiać się koniecznością dołożenia maksymalnej staranności w realizacji nałożonych obowiązków, zapłata bowiem za nie pochodzi ze środków Skarbu Państwa. Nie bez znaczenia pozostaje funkcja społeczna, gdyż uprawniony do pomocy prawnej z urzędu nie może pozostawać w przeświadczeniu, że udzielona mu pomoc jest pomocą iluzoryczną (zob. S. Babiarz i inni, Koszty postępowania w sprawach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, Warszawa 2009 r. wyd. 2, s. 366-367). Powyższy pogląd znajduje odzwierciedlenie w literaturze postępowania cywilnego, mając odniesienie również do procedury sądowoadministracyjnej, zgodnie z nim, jeśli czynności podejmowane przez wyznaczonego pełnomocnika, nie mają charakteru "pomocy prawnej" z uwagi na ich sprzeczność z zasadami profesjonalizmu, brak jest podstaw do przyznania adwokatowi ze środków Skarbu Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 16 marca 2000 r., I PZ 86/99, Lex nr 460165 i z dnia 10 grudnia 2001 r. I PKN 248/01, Lex nr 52256), jak również w ugruntowanym orzecznictwie sądów administracyjnych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2006 r., sygn. akt I FSK 854/05 i postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 grudnia 2013 r., sygn. akt II OZ 1004/13 - dostępne na stronie internetowej orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6120 Ewidencja gruntów i budynków
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Koszty sądowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta