Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran po rozpoznaniu w dniu 16 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. J. o dokonanie wykładni postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 października 2012 r. odrzucającego skargę W. J. na bezczynność Prokuratura Wojskowej Prokuratury Okręgowej w W. w przedmiocie zaniechania wydania zarządzenia o odmowie udostępnienia akt postanawia: oddalić wniosek
Postanowieniem z dnia 5 października 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę W. J. na bezczynność Prokuratura Wojskowej Prokuratury Okręgowej w W. w przedmiocie zaniechania wydania zarządzenia o odmowie udostępnienia akt, z uwagi na brak właściwości Sądu do rozpoznania tej skargi.
W piśmie z dnia 10 października 2012 r. W. J. wniósł o dokonanie wykładni postanowienia wskazując, że "w toku postępowania przygotowawczego od decyzji odmowy udostępnienia akt stronom, obrońcom, pełnomocnikom, przedstawicielom ustawowym oraz innym osobom służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego (...). Dlatego chodzi o wyjaśnienie przez Wojskowa Prokuraturę w trybie art. 291 § 1 PPSA czy jest uczestnikiem toczącego się postępowania przygotowawczego."
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr z 2012 r., poz. 270.) Sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Zgodnie zaś z art. 166 cyt. ustawy do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Konieczność dokonania wykładni orzeczenia zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości.
Jednakże sąd może wydać postanowienie, w którym rozstrzygnie o wątpliwościach, co do treści wydanego orzeczenia, jedynie w przypadku, kiedy strona we wniosku sprecyzuje te wątpliwości poprzez wskazanie niezrozumiałego fragmentu orzeczenia (por. J. P. Tarno "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2006, str. 344).
We wniosku nie wskazano, który fragment jest dla strony niezrozumiały.
Ponadto zdaniem Sądu treść sentencji postanowienia Sądu z dnia 5 października 2012 r. nie budzi wątpliwości. W sposób czytelny i jasny wskazano w nim przedmiot i sposób rozstrzygnięcia Sądu. Również w uzasadnieniu podano motywy rozstrzygnięcia. Dlatego wniosek nie podlegał uwzględnieniu.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 158 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało orzec jak w sentencji.