Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Groński po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. M. na przewlekłość postępowania Burmistrza Dzielnicy [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosku postanawia: - odrzucić skargę.
M. M. pismem z dnia 10 lutego 2015 r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na przewlekłe prowadzenie przez Burmistrza Dzielnicy [...] postępowania z wniosku skarżącego o udzielenie informacji o zatrudnieniu A. L.
Prezydent W. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić, gdyż nie podlega kognicji sądów administracyjnych.
Sąd administracyjny, rozpoznając skargę, w pierwszej kolejności bada, czy zaskarżony akt lub czynność organu administracji publicznej podlega kontroli tego sądu.
Zakres kontroli sprawowanej przez sądy administracyjne został określony w art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1647), zgodnie z którym sądy administracyjne w zakresie swojej właściwości sprawują kontrolę pod względem legalności, to jest zgodności z prawem, działań lub zaniechań organów administracji publicznej. Kontrola działalności administracji publicznej, sprawowana przez sądy administracyjne, ma charakter ograniczony, co oznacza, że objęte są nią jedynie działania administracyjne wskazane w ustawie.
Zgodnie bowiem z art. 3 § 2 pkt 1 - 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a., skarga na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania może dotyczyć sprawy, w której organ administracji publicznej zobligowany jest wydać decyzję administracyjną, postanowienie w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach.
Treść wniesionej do Sądu skargi prowadzi do konstatacji, że skargę tę, wniesioną na przewlekłość postępowania Burmistrza w rozpatrzeniu pisma skarżącego należy uznać jedynie za skargę wniesioną w trybie art. 227 kpa. Z artykułu tego wynika, że przedmiotem takiej skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów obywateli, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny nie nadzoruje tej działalności organów administracyjnych, gdyż stosowanie przepisów Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego nie podlega kontroli sądu administracyjnego w postępowaniu uregulowanym ustawą Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Powyższa procedura skargowa ma cechy samodzielnego jednoinstancyjnego postępowania administracyjnego, kończącego się czynnością materialnotechniczną w postaci zawiadomienia skarżącego o sposobie załatwienia skargi. Forma tego załatwienia nie stanowi żadnego z aktów i czynności, o których mowa w art. 3 § 2 powołanej ustawy, dlatego też na czynność tę nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Z tego powodu powyższa skarga nie przysługuje także na przewlekłość postępowania organu, bowiem zakres skargi na przewlekłość wyznaczają postanowienia art. 3 § 2 pkt 8 powyższej ustawy, w świetle których zaskarżenie przewlekłości jest dopuszczalne w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest zaskarżenie decyzji, postanowienia oraz innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej.
W tym stanie rzeczy niniejsza sprawa nie mieści się we wskazanym powyżej katalogu aktów i czynności poddanych kognicji sądu administracyjnego. Obowiązujący stan prawny nie upoważnia do zakwalifikowania przedmiotowej skargi do spraw, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a.
Zatem skarga na przewlekłość postępowania Burmistrza w rozpatrzeniu wniosku skarżącego o udzielenie informacji o zatrudnieniu A. L. jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.