W rozpoznawanej sprawie skarżąca Spółka przedmiotem skargi uczyniła przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania ponaglenia z dnia [...] września 2018 r., wniesionego na podstawie art. 37 kpa.
Należy zauważyć, że powołany art. 37 kpa służy zwalczaniu bezczynności lub przewlekłości w załatwianiu sprawy, czyli wydaniu decyzji kończącej postępowanie w sprawie. Przepis ten nie zawiera normy, która uprawniałaby adresata postanowienia wydanego na jego podstawie, do wniesienia zażalenia. Wydane postanowienie nie rozstrzyga także co do istoty sprawy, jak również nie kończy postępowania w tej sprawie. Jest to postanowienie zaliczane do grupy wydawanych w toku postępowania administracyjnego, dotyczących poszczególnych kwestii wynikających w toku tego postępowania, a nierozstrzygających o istocie sprawy. Przepis ten ma na celu likwidację przewlekłości postępowania w trybie administracyjnym. Podczas tego postępowania organ nie wypowiada się merytorycznie o kwestii materialnej. W tym postępowaniu ocenia się jedynie, czy organ rzeczywiście pozostaje w bezczynności w rozpatrzeniu podania strony, czy postępowanie zainicjowane wnioskiem strony przed organem administracyjnym pierwszej instancji jest prowadzone przewlekle, czy przestrzega się, określonych w Kodeksie postępowania administracyjnego oraz przepisach szczególnych terminów wydawania decyzji. Nie rozstrzyga się zaś istoty sporu (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 października 2017 r., sygn. akt II OSK 2098/17, dostępne na stronie internetowej orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Celem instytucji ponaglenia jest likwidacja bezczynności lub przewlekłości postępowania organu administracji publicznej w trybie postępowania administracyjnego. Dodatkowo, w świetle art. 52 § 2 powołanej ustawy, wyczerpanie przez stronę tego trybu stanowi warunek formalny wystąpienia ze skargą do sądu administracyjnego na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania.
W orzecznictwie oraz piśmiennictwie dotyczącym omawianego przepisu, konsekwentnie wskazuje się, że załatwienie ponaglenia powinno nastąpić w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. Należy również zauważyć, że ponaglenie nie służy kontroli rozstrzygnięć podjętych w postępowaniu administracyjnym, lecz ma na celu wymuszenie na organie załatwienia sprawy. Ponaglenie nie prowadzi do merytorycznego rozpoznania sprawy, nie kończy postępowania w sprawie, a także - jak wywiedziono wyżej - nie jest rozstrzygnięciem, na które przysługuje zażalenie.
Powyższe prowadzi zatem do wniosku, że w sprawie bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania w przedmiocie rozpoznania ponaglenia skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje. Skarga bowiem jest dopuszczalna jedynie w przypadkach, w których bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania dotyczy spraw, w których wydawane są postanowienia, na które przysługuje zażalenie albo kończące postępowanie, jak również rozstrzygających sprawę co do istoty. Z omówionych względów również postanowienie wydane w sprawie wniesionego ponaglenia do tej kategorii się nie zalicza. Postanowienie to nie jest orzeczeniem, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 2 powołanej ustawy i dlatego nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Skoro rozstrzygnięcie w przedmiocie ponaglenia z art. 37 kpa nie jest żadnym z rozstrzygnięć podlegających właściwości sądu administracyjnego, to z uwagi na treść art. 3 § 2 pkt 8 powołanej ustawy, przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ w tym zakresie nie podlega kognicji sądu administracyjnego. Z tego względu wniesiona skarga, jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu przez Sąd.
Z uwagi na powyższe, Sąd odrzucił skargę na mocy art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.