Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. P. i K. P. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy S. w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie nakazania wykonania urządzeń zapobiegających szkodom postanawia: odrzucić skargę.
Pismami z dnia 3 i 20 września 2010 r. T. P. i K. P. zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie bezczynność Urzędu Miasta i Gminy S. Ponieważ treść wskazanych pism nie pozwalała na ustalenie, który z organów miasta i gminy S. pozostaje zdaniem skarżących w bezczynności i jaki jest przedmiot bezczynności, pismami z dnia 20 grudnia 2010 r. wezwano strony do sprecyzowania skargi poprzez wskazanie organu miasta i gminy S., który pozostaje w bezczynności oraz przedmiotu bezczynności tego organu administracji.
W piśmie z dnia 4 stycznia 2011 r. K. P. i T. P., reprezentowani przez radcę prawnego, wskazali, że ich skarga obejmuje bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy S. i odnosi się do "(...) braku reakcji na ich wniosek z dnia 4 grudnia 2007 r. dotyczący dokonania oględzin będącej ich własnością działki nr [...] w związku z dokonaniem zmiany warunków wodnych na działce sąsiedniej nr [...], czyli bezczynności organu administracji w dokonaniu czynności faktycznej oględzin i wydaniu decyzji na podstawie tych oględzin (...)". Skarżący wyjaśnili, że żądają dokonania wnioskowanych przez nich czynności, w szczególności przeprowadzenia oględzin i sporządzenia protokołu tych oględzin oraz wydania decyzji na podstawie art. 29 ustawy Prawo wodne, co w niniejszej sprawie oznaczać będzie wznowienie postępowania zakończonego decyzją Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] września 2008 r. nr [...] na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.
Wskazaną decyzją organ administracji, nakazał właścicielom działki nr ew. [...] obr. [...] w S. wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom na terenie działek sąsiadujących ze wskazaną działką.
Mając na uwadze przedstawione w piśmie z dnia 4 stycznia 2011 r. wyjaśnienie Sąd przyjął, że przedmiotem skargi T. P. i K. P. jest bezczynność Burmistrza Piasta i Gminy S. w sprawie wznowienia postępowania zakończonego decyzją wskazanego organu administracji z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie nakazania wykonania urządzeń zapobiegających szkodom.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej również ppsa, skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2).
Kodeks postępowania administracyjnego przewiduje w art. 37 § 1 możliwość wniesienia przez stronę postępowania zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie przez organ administracji publicznej. Zażalenie to służy do organu administracji publicznej wyższego stopnia nad organem pozostającym w bezczynności. Zażalenie, o jakim mowa w art. 37 § 1 k.p.a., jest środkiem zaskarżenia przewidzianym w art. 52 § 2 ppsa, który skarżący musi wyczerpać, by móc skutecznie wnieść skargę do sądu administracyjnego, pod warunkiem wszakże że, jak stanowi art. 52 § 1 ppsa, środek ten przysługiwał stronie w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Artykuł 37 § 1 k.p.a. przewiduje, jak zaznaczono, taki środek zaskarżenia w przypadku bezczynności organu, ale tylko wówczas, gdy nad organem pozostającym w bezczynności jest organ administracji publicznej wyższego stopnia w rozumieniu k.p.a. (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lipca 2006 r. sygn. akt I OSK 480/06).
Stosownie do treści art. 17 pkt 1 k.p.a., w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego organami wyższego stopnia są samorządowe kolegia odwoławcze. W stosunku do Burmistrza Miasta i Gminy S. organem wyższego stopnia jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. Zatem złożenie zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie do tego organu administracji jest warunkiem dopuszczalności skargi na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy S.
Z akt postępowania administracyjnego nie wynika, aby skarżący przed wniesieniem przedmiotowej skargi dopełnili wskazanej czynności. Organ administracji w piśmie z dnia 26 stycznia 2011 r., w odpowiedzi na wezwanie Sądu z dnia 14 stycznia 2011 r. potwierdził, że za jego pośrednictwem skarżący nie wnieśli wymaganego środka zaskarżenia. Odpis pisma z dnia 26 stycznia 2011 r. doręczono pełnomocnikowi skarżących, który w piśmie z dnia 15 lutego 2011 r. podtrzymał wnioski skargi, nie odnosząc się do kwestii braku zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie.
Skoro zatem skarżący nie wyczerpali środka zaskarżenia w rozumieniu art. 52 § 2 ppsa, to na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 w zw. z art. 52 § 1 i § 2 ppsa, należało orzec jak w postanowieniu.