Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 11 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata S. W. z dnia 7 października 2013 r. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. K. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt V SAB/WA 10/11 postanawia: przyznać adwokatowi S. W. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 120 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 27,60 zł stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 25 lipca 2013 r. odrzucił skargę A. K. o wznowieniem postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt V SAB/Wa 10/11. Jednocześnie Sąd przyznał wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi skarżącego - adwokatowi S. W. - kwotę 240 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz kwotę 55,20 zł stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Odpis postanowienia z dnia 25 lipca 2013 r. doręczono pełnomocnikowi w dniu 6 września 2013 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru znajduje się na karcie nr 64 akt sprawy).
W dniu 7 października 2013 r. (data stempla pocztowego) adwokat S. W. zawiadomił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie o stwierdzeniu braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 25 lipca 2013 r. Poinformował zarazem, że opinia w tym przedmiocie została przekazana A. K. oraz Dziekanowi Okręgowej Rady Adwokackiej w W. Do pisma z dnia 7 października 2013 r. pełnomocnik dołączył egzemplarz skierowanej do skarżącego opinii w przedmiocie braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Jednocześnie adwokat S. W. wniósł o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając, że koszty tej pomocy nie zostały zapłacone w całości ani w części.
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu przez adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461).
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) powołanego rozporządzenia, stawka minimalna wynosi w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego - 240 zł. Stosownie zaś do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) tego samego rozporządzenia, w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej stawka minimalna wynosi 50 % wskazanej wyżej kwoty, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie pomoc prawna z urzędu, o przyznanie kosztów której zwrócił się wyznaczony adwokat, sprowadzała się do sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lipca 2013 r. sygn. akt IV SAB/Wa 215/12. Powinien on zatem otrzymać wynagrodzenie według stawki określonej w § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) wskazanego rozporządzenia. Ponieważ prowadził on sprawę przed wydaniem orzeczenia przez Sąd pierwszej instancji, opłata wynosi 50% stawki minimalnej określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia.
Stosownie do § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłata ulega podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i usług.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.