Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności
Sentencja

Dnia 20 marca 2008 r. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. i A. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. Z., M. K. i A. K. na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności postanawia: - odmówić M. K. i A. K. przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.

Inne orzeczenia o symbolu:
6291 Nacjonalizacja przemysłu
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie

W odpowiedzi na wezwanie Sądu do uiszczenia wpisu sadowego w sprawie ze skargi A. Z., M. K. i A. K. na bezczynność Ministra Infrastruktury, skarżący złożyli w dniu 11 marca 2008 r. wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w niniejszej sprawie.

Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach M. i A. K., złożonego na urzędowym formularzu PPF oraz w piśmie i załączników z dnia 11 marca 2008 r. wynika, że skarżący posiadają spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu o pow. 48 m2. Skarżący uzyskują stałe dochody w postaci świadczeń emerytalnych w łącznej wysokości 2915,77 zł brutto miesięcznie.

Uzasadniając wniosek o przyznanie prawa pomocy skarżący dołączyli zestawienie stałych przychodów i wydatków, w którym wykazali, iż miesięcznie na elektryczność, gaz, czynsz za mieszkanie, telefony, bilety autobusowe oraz leki wydają ok. 1052,50 zł). Ponadto wskazali na wydatki związane ze spłatą zaciągniętych pożyczek w wysokości 613 zł miesięcznie.

Rozpoznając wniosek M. K. i A. K. należy stwierdzić, iż nie zasługuje on na uwzględnienie.

Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest, stosownie do art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) ponoszenie przez stronę kosztów sądowych związanych ze swym udziałem w sprawie. Przyznanie prawa pomocy jest zatem odstępstwem od tej zasady, będącej przerzuceniem kosztów na ogół społeczeństwa i może być zastosowane jedynie w przypadkach wyjątkowych, kiedy strona wykaże w sposób jednoznaczny spełnienie przesłanek określonych w art. 246 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Instytucja przyznania prawa pomocy jest zatem rozwiązaniem szczególnym i powinna być stosowana w przypadkach wyjątkowych, wobec osób, których sytuacja materialna, bytowa jest trudna. Zawarte w art. 246 § 1 pkt 2 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sformułowanie "gdy osoba ta wykaże" oznacza zaś, że na wnoszącym wniosek o przyznanie prawa pomocy spoczywa obowiązek udowodnienia, iż znajduje się on w tej szczególnej sytuacji uprawniającej do skorzystania z prawa pomocy.

W niniejszej sprawie skarżący nie wykazali, że znajdują się w sytuacji materialnej, która kwalifikowałaby ich do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.

Zasadnicze znaczenie ma fakt, że zarówno M. jak i A. K. mają stałe źródło dochodu z tytułu świadczenia emerytalnego w łącznej wysokości 2915,77 zł brutto miesięcznie. Dochody te służą do utrzymania jedynie dwóch osób, bowiem skarżący nie mają nikogo na utrzymaniu. Poza tym skarżący mają zaspokojone potrzeby mieszkaniowe. Należy zatem stwierdzić, iż wysokość uzyskiwanych przez skarżących dochodów, nawet przy uwzględnieniu kwoty wydatków koniecznych pozwala na przyjęcie, że dysponują oni wystarczającymi środkami finansowymi na pokrycie kosztów postępowania sądowego, tym bardziej, że koszty te w niniejszej sprawie wynoszą 100 zł ( wpis sądowy od skargi).

Wskazanie natomiast przez skarżących na konieczność spłacania rat zaciągniętych pożyczek nie może stanowić dowodu na okoliczność, iż poniesienie pełnych kosztów postępowania sądowego spowoduje uszczerbek utrzymania koniecznego skarżących. Nie można bowiem uznać, aby spłata kredytów należała do tego typu wydatków, które należą do kategorii ponoszonych na utrzymanie konieczne.

W związku z powyższym po przeanalizowaniu wniosku M. K. i A. K. stwierdzić należy, że przesłanki określone w przepisie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, będące warunkiem niezbędnym do przyznania prawa pomocy w żądanym zakresie, nie występują w niniejszej sprawie.

W świetle powyższego na podstawie art. 245 i 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6291 Nacjonalizacja przemysłu
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury