Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata D. S. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi H. M. na bezczynność Wójta Gminy C. w przedmiocie wyegzekwowania obowiązku przywrócenia stosunków wodnych postanawia: przyznać adwokatowi D. S. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 120 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 26,40 zł stanowiącą 22 % podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2010 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ustanowił dla H. M. adwokata z urzędu. W dniu 11 maja 2010 r. Okręgowa Rada Adwokacka w W. pełnomocnikiem strony wyznaczyła adwokata D. S.
Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę H. M. na bezczynność Wójta Gminy C. w przedmiocie wyegzekwowania obowiązku przywrócenia stosunków wodnych. Odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczono wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi skarżącej w dniu 24 czerwca 2010 r. (karta nr 89 akt sprawy).
W dniu 21 lipca 2010 r. (data stempla pocztowego) adwokat D. S. zawiadomił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie o stwierdzeniu braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 14 czerwca 2010 r. Poinformował zarazem, że opinię w tym przedmiocie przesłał H. M. i Dziekanowi Okręgowej Rady Adwokackiej w W.
Jednocześnie adwokat D. S. zwrócił się o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając, że koszty tej pomocy nie zostały zapłacone w całości ani w części.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) powołanego rozporządzenia, stawka minimalna wynosi w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego - 240 zł. Jednocześnie, stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) w drugiej instancji za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej stawka wynosi 50% stawki minimalnej określonej w pkt. 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie pomoc prawna z urzędu, o przyznanie kosztów której zwrócił się adwokat D. S., sprowadzała się do sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. W związku z tym, że wyznaczony adwokat prowadził sprawę skarżącej w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, powinien otrzymać wynagrodzenie wynoszące 50% stawki minimalnej, określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) powołanego rozporządzenia. Stosownie do § 2 ust. 3 tego rozporządzenia, opłata ulega podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i usług.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.