Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na bezczynność Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie zaniechania inicjatywy legislacyjnej. postanawia odrzucić skargę
W piśmie z dnia 27 listopada 2013 r. A. K. złożył skargę na bezczynność Ministra Sprawiedliwości polegającą na niepodjęciu inicjatywy legislacyjnej w celu zmiany art. 77 § 1 k.k., który to przepis zdaniem skarżącego jest niezgodny z art. 2, art. 30, art. 45 ust. 1 i art. 47 Konstytucji RP oraz z art. 5 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz ze wstępem do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić, gdyż nie podlega kognicji sądów administracyjnych.
Sąd administracyjny, rozpoznając skargę, w pierwszej kolejności bada, czy zaskarżony akt lub czynność organu administracji publicznej podlega kontroli tego sądu.
Zakres kontroli sprawowanej przez sądy administracyjne został określony w art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), zgodnie z którym sądy administracyjne w zakresie swojej właściwości sprawują kontrolę pod względem legalności, to jest zgodności z prawem, działań lub zaniechań organów administracji publicznej. Kontrola działalności administracji publicznej, sprawowana przez sądy administracyjne, ma charakter ograniczony, co oznacza, że objęte są nią jedynie działania administracyjne wskazane w ustawie.
Kognicja sądów administracyjnych określona została m. in. w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Przepis ten zawiera szczegółowy katalog spraw objętych właściwością rzeczową sądów administracyjnych. Z treści wskazanego przepisu wynika, że sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej poprzez orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Treść skargi na bezczynność Ministra Sprawiedliwości prowadzi do konstatacji, że skargę tę, należy uznać jedynie za skargę wniesioną w trybie art. 227 k.p.a. Z artykułu tego wynika, że przedmiotem takiej skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów obywateli, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny nie nadzoruje tej działalności organów administracyjnych. Stosowanie przepisów Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego nie podlega kontroli w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Powyższa procedura skargowa ma cechy samodzielnego jednoinstancyjnego postępowania administracyjnego, kończącego się czynnością materialno-techniczną w postaci zawiadomienia skarżącego o sposobie załatwienia skargi, zaś forma tego załatwienia nie stanowi żadnego z aktów i czynności, o których mowa w art. 3 § 2 powołanej ustawy, dlatego też na czynność tę nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
W tym stanie rzeczy niniejsza sprawa nie mieści się we wskazanym powyżej katalogu aktów i czynności poddanych kognicji sądu administracyjnego. Obowiązujący stan prawny nie upoważnia do zakwalifikowania przedmiotowej skargi do spraw, o których mowa w art. 3 § 2 powyższej ustawy. Zatem wniesiona skarga na bezczynność Ministra Sprawiedliwości - jako niepodlegająca jurysdykcji sądów administracyjnych - nie może być przedmiotem oceny przez sąd administracyjny i podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji.