Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Jakub Linkowski po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg K. J. i R. J. na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie wydania decyzji o wykupie nieruchomości postanawia odrzucić skargi.
Skarżący wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargi na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie niewydania decyzji o wykupie nieruchomości położonej w [...] między wałami przeciwpowodziowymi. W uzasadnieniu skarg wskazali na drogę, jaką przebyli w związku ze staraniami o wykup nieruchomości.
Wojewoda Mazowiecki wniósł o odrzucenie skarg z uwagi na brak właściwości sądu administracyjnego do ich rozpoznania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p. p. s. a.", ponieważ sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 p. p. s. a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a p. p. s. a. Do przypadków tych należy bezczynność organu w wydaniu decyzji administracyjnych, określonego rodzaju postanowień wydawanych w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym i zabezpieczającym, innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa oraz pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach. Na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 p. p. s. a. skarga do sądu administracyjnego przysługuje więc tylko i wyłącznie w sprawach, w których są wydawane decyzje i postanowienia (pkt 1-3) oraz w sprawach, w których mogą być wydawane akty lub podejmowane czynności określone w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a.
W związku z powyższym należy wskazać, że żaden przepis prawa nie przewiduje kompetencji wojewody do wydawania decyzji o wykupie nieruchomości. Wojewoda nie jest więc organem, który może wydać decyzję o wykupie nieruchomości, której wydania żądają skarżący.
Na marginesie Sąd pragnie zauważyć, że problematyka wykupu nieruchomości uregulowana została w ustawie z dnia z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. nr 239, poz. 2019 ze zm.), zwanej dalej "Prawem wodnym", a także w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. nr 261, poz. 2603 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o gospodarce nieruchomościami".
Art. 187 ust. 1 Prawa wodnego stanowi, że jeżeli w związku z wejściem w życie aktu prawa miejscowego, wydanego na podstawie ustawy, korzystanie z nieruchomości lub jej część w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel może żądać: 1) odszkodowania za poniesioną szkodę albo 2) wykupu nieruchomości lub jej części. Stosownie do ust. 2 art. 187 Prawa wodnego do wypłacenia odszkodowania albo wykupu nieruchomości obowiązany jest organ, który wydał akt prawa miejscowego, a w przypadku ustanowienia strefy ochronnej - właściciel ujęcia wody.