Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Anna Sidorowska-Ciesielska po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. L. na bezczynność Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na pismo postanawia: odrzucić skargę
A. L. (dalej: skarżący) pismem z 11 stycznia 2019 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Sprawiedliwości, zarzucając organowi brak udzielenia odpowiedzi na pismo z 9 lipca 2018 r. Pismem tym skarżący zwrócił się do organu o wyjaśnienia w związku z brakiem odpowiedzi na jego pismo z 25 sierpnia 2016 r. Z kolei pismo z 25 sierpnia 2016 r. dotyczyło skargi A. L. na postępowanie sędziów i asesora prokuratorskiego, którym zarzucił działanie niezgodne z etyką prokuratorską i sędziowską.
Organ wniósł o odrzucenie skargi z uwagi na jej niedopuszczalność.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skarga podlega odrzuceniu.
Właściwość sądów administracyjnych wyznacza przepis art. 184 Konstytucji RP, który stanowi, że sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej w zakresie określonym w ustawie. Już z tego przepisu wynika, że to ustawa określa zakres kontroli działalności administracji publicznej sprawowanej przez sądy administracyjne. Właściwość sądu administracyjnego obejmuje rozpatrywanie skarg na określone prawne formy działania administracji publicznej [art. 3 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2018 r., poz. 1302), dalej P.p.s.a.].
Przedmiotem zaskarżenia w tej sprawie jest bezczynność Ministra Sprawiedliwości w zakresie udzielenia odpowiedzi na pismo skarżącego z 25 sierpnia 2016 r., które dotyczyło tego, że skarżący nie zgadza się ze stanowiskiem Prezesa Sądu Okręgowego w [...] zawartym w piśmie z 28 lipca 2016 r., a dotyczącym załatwienia jego skargi na działania sędziów w jego sprawach o sygn. akt [...] i [...].
Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organu administracji. Sąd administracyjny może, stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a., rozpoznawać skargi na bezczynność organu administracji tylko w przypadkach określonych w punktach 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a, a stosownie do art. 3 § 2 pkt 9 P.p.s.a. bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.
Sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania skarg powszechnych w rozumieniu art. 227 K.p.a., a więc skarg związanych z krytyką należytego wykonywania zadań przez właściwie organy albo ich pracowników, ani także do oceny prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII K.p.a. Z treści skargi wynika, że jej przedmiotem jest bezczynność Ministra Sprawiedliwości w kwestii braku odpowiedzi na jedno z pism skarżącego, dotyczące skargi A. L. na postępowanie sędziów i asesora prokuratorskiego, którym zarzucił działanie niezgodne z etyką prokuratorską i sędziowską. W odpowiedzi na skargę organ wskazał, że sprawa skarżącego była prowadzona w trybie Działu VIII K.p.a. W takim postępowaniu nie wydaje się aktu administracyjnego, a rozpoznanie wniosku kończy się zawiadomieniem o sposobie załatwienia sprawy. Sprawa skarżącego została w taki sposób załatwiona. Skarga dotycząca działalności sądu została przekazana według właściwości i rozpoznana przez właściwy organ - Prezesa Sądu Okręgowego w [...], a skarżący został powiadomiony przez ten organ o sposobie rozpoznania skargi.