Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. D., Z. D. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpatrzenia odwołania postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.
Dnia 22 maja 2012 r. (data stempla pocztowego) L. D. i Z. D. wnieśli skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Wójta Gminy R. z dnia [...] lutego 2011 r. odmawiającej wznowienia postępowania administracyjnego.
W odpowiedzi organ wskazał, iż wydał akt w odniesieniu do którego pozostawał w bezczynności, a mianowicie decyzją z dnia [...] maja 2012 r. Nr [...] uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę temuż do ponownego rozpatrzenia. W związku z powyższym, wniósł o umorzenie postępowania względnie o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "ppsa", Sąd uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a ppsa, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności. Zatem nakazanie wydania decyzji administracyjnej możliwe jest, gdy organ nie rozstrzygnął toczącej się przed nim sprawy. Celem skargi na bezczynność jest bowiem ostatecznie wydanie żądanego aktu, którego organ nie wydał pomimo istnienia prawnego obowiązku w tym zakresie. Z przytoczonego przepisu wynika więc, że ewentualne zobowiązanie organu do wydania decyzji nie jest możliwe, gdy organ decyzję taką wydał, choćby nawet naruszył przy tym terminy określone w przepisach ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 tj. ze zm.), zwanej dalej "Kpa", przewidziane dla załatwiania spraw.
Jak wynika z akt sprawy, organ po wniesieniu skargi, rozpatrzył odwołanie od decyzji organu pierwszej instancji i wydał rozstrzygnięcie w stosunku do którego pozostawał w bezczynności.
W tym stanie rzeczy rozpoznanie skargi stało się bezprzedmiotowe, albowiem w dacie wydania decyzji z dnia [...] maja 2012 r. ustała bezczynność organu, gdyż odwołanie Skarżących zostało rozpoznane. W takim wypadku postępowanie sądowe w sprawie ze skargi na bezczynność organu winno ulec umorzeniu jako bezprzedmiotowe (por. uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. akt I OPS 6/08, Lex Nr 463487).
W ocenie Sądu, skoro w dniu wniesienia skargi organ pozostawał w bezczynności, a następnie w związku ze złożeniem skargi na bezczynność wydał wymagane rozstrzygnięcie, to tym samym uwzględnił skargę na bezczynność w trybie art. 54 § 3 ppsa. Przepis ten stanowi, że organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.
Z uwagi na powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ppsa orzekł jak w sentencji postanowienia.