Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Korzeniowski po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. S. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza Miasta i Gminy P. w przedmiocie usunięcia odpadów postanawia: odrzucić skargę.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza Miasta i Gminy P. w przedmiocie usunięcia odpadów wniosła L. S.
W zarządzeniu z dnia 10 lutego 2015 r. Przewodnicząca Wydziału IV wezwała L. S. do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł. Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2015 r. sygn. akt II OZ 337/15 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na zarządzenie z dnia 10 lutego 2015 r. W zarządzeniu z dnia 7 maja 2015 r. skarżąca została wezwana do wykonania prawomocnego zarządzenia z dnia 10 lutego 2015 r. w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Skarżąca odebrała wezwanie w dniu 18 maja 2015 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru k. 30 akt sądowych).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga na akt organu administracji publicznej składana do wojewódzkiego sądu administracyjnego powinna spełniać określone w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", wymogi formalne, a także odpowiadać wymogom dotyczącym opłaty sądowej. Zgodnie z art. 230 § 1 p.p.s.a. od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały.
Zgodnie z art. 220 § 3 p.p.s.a. skarga, od której mimo wezwania nie uiszczono należnego wpisu w wyznaczonym wezwaniem terminie, podlega odrzuceniu. Siedmiodniowy termin do uiszczenia wpisu przez skarżącą upłynął w dniu 25 maja 2015 r. Z danych zawartych w rejestrze opłat sądowych wynika, że wpis od skargi nie został uiszczony do dnia 1 lipca 2015 r. (k. 35 akt sądowych). W związku z tym skarga podlega odrzuceniu ze względu na brak spełnienia wymogów dotyczących opłat sądowych.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a., należało orzec jak w sentencji.