Ewa Orłowska referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu: po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. R. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie ze skargi Z. R. na przewlekłość postępowania Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w przedmiocie w przedmiocie załatwienia podania z dnia 20 sierpnia 2013 r. dotyczącego weryfikacji decyzji Kierownika Zespołu Terenowej Pracy Socjalnej nr 1 MOPS we W. z dnia [...] nr [...] postanawia: I. odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu; II. umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne wszczęte wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych.
Zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 8 września 2014 r. pozostawiono bez rozpoznania wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu z uwagi na nieuzupełnienie braku formalnego tego wniosku.
Skarżący na rozprawie w dniu 28 stycznia 2015 r. złożył wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu ze względu na zmienione okoliczności sprawy podyktowane względami procesowymi. W tym celu Sąd postanowił odroczyć rozprawę.
Po rozpoznaniu tego wniosku referendarz sądowy postanowieniem z dnia 12 lutego 2015 r. odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu z uwagi na nadużycie prawa do przyznania prawa pomocy.
W uzasadnieniu tego postanowienia referendarz stwierdził, że prawo pomocy stanowiące formę realizacji prawa do sądu, nie może być przyznane podmiotowi, który ze swojego prawa czyni nienależyty użytek.
Tak zaś należy oceniać np. działania podmiotu, który inicjuje szereg postępowań sądowych nie w celu ochrony swoich realnych praw, ale dla którego inicjowanie tychże postępowań jest celem samym w sobie.
Na poparcie tego stanowiska referendarz sądowy dokonał analizy liczby spraw wszczętych skargami i wnioskami skarżącego i charakteru wydanych rozstrzygnięć wydanych przez Sąd.
Z analizy tej wynika, że skarżący w okresie od 2009 r. do 2014 r. wniósł do Wydziału IV tut. Sądu 456 skarg i wniosków wszczynających postępowanie sądowe, przy czym w okresie od 2009 r. do 2013 r. liczba skarg wyniosła 207 skarg, a w maju 2014 r. 407, zaś w listopadzie liczba skarg i wniosków wszczynających postępowanie wyniosła 431 spraw, a grudniu 2014 r. 456 spraw.
W 2014 r. około 95 skarg zostało odrzuconych, 17 oddalonych, w 2 sprawach umorzono postępowanie sądowe i w 2 sprawach oddalono wnioski wszczynające postępowanie sądowe, a jedną sprawę przekazano według właściwości do innego sądu.
Natomiast w okresie od 2009 r. do 2013 r. w 116 sprawach skarga została odrzucona, zaś w 9 sprawach zostało umorzone postępowanie sądowe. W 13 sprawach oddalono skargę, zaś w jednej sprawie o sygn. akt IV SA/Wr 98/10 uchylono decyzję organu I i II instancji. Dodatkowo w tym okresie trzech sprawach skarżący wniósł o wymierzenie organowi grzywny.
W listopadzie 2014 r. liczba zarejestrowanych wniosków o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie pełnomocnika wyniosła 240 wniosków.
W 2014 r. 106 wniosków o ustanowienie pełnomocnika z urzędu pozostawiono bez rozpoznania na podstawie z uwagi np. na nieuzupełnienie jego braków poprzez złożenie wniosku na wymaganym urzędowym formularzu lub np. nie sprecyzowanie w jakiej sprawie żądane jest prawo pomocy. Natomiast 45 wniosków o przyznanie prawa pomocy zostało oddalonych postanowieniami Sądu z uwagi na nadużycie prawa pomocy, a w 37 sprawach odmówiono przyznania prawa pomocy postanowieniem referendarza z uwagi na nadużycie tego prawa. Ponadto w 2014 r. w 40 sprawach poinformowano skarżącego pismem referendarza sądowego, że jest zwolniony z kosztów sądowych z mocy ustawy, a w 39 sprawach umorzono postepowanie wszczęte takim wnioskiem.