Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2016 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi T. S., na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś., w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 1 grudnia 2014 r. o pomoc finansową w formie zasiłku okresowego, celowego i celowego specjalnego postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 25 stycznia 2016 r. wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skarga wniesiona przez T. S., dalej: skarżąca, na bezczynność - działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta Ś. - Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś., dalej: organ, w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 1 grudnia 2014 r. o pomoc finansową w formie zasiłku okresowego, celowego i celowego specjalnego.
Jak wynika z analizy wskazanego wniosku skarżąca pismem z dnia 1 grudnia 2014 r. wystąpiła o przyznanie zasiłku okresowego oraz specjalnego zasiłku celowego i zasiłku celowego na zakup żywności, odzieży, obuwia, środków czystości, ogrzewania wody, opału, łóżka, lodówki, kuchenki elektrycznej oraz na wymianę okien.
Powyższy wniosek wpłynął do organu w dniu 9 grudnia 2014 r. i został zarejestrowany pod sygnaturą 09338.2014.
W odpowiedzi na skargę organ - pomijając ocenę zarzutów strony skarżącej - przedstawił przebieg postępowania zainicjowanego powołanym żądaniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie wskazać należy, że wniesienie skargi powoduje wszczęcie postępowania, wywołując skutki zarówno procesowe jak i materialnoprawne. Jedną z konsekwencji procesowych związanych z wniesieniem skargi jest tzw. zawisłość sprawy (lis pendens) oznaczająca, że pomiędzy tymi samymi stronami w zakresie tego samego przedmiotu sporu zostało skutecznie wszczęte postępowanie i do czasu jego prawomocnego zakończenia nie można w tym samym zakresie zainicjować kolejnej sprawy.
Powyższa zasada została unormowana w art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej - w skrócie - "p.p.s.a."), stanowiącym o obowiązku odrzucenia skargi, jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona. Wobec tego stwierdzenie, że sprawa jest w toku stanowi przeszkodę do równoczesnego prowadzenia postępowania sądowego ze skarg tego samego podmiotu i na ten sam akt administracyjny, bądź to samo działanie lub bezczynność organu. Taki stan zaś trwa, aż do momentu uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 marca 2013 r., sygn. akt I OSK 600/13).
Odnosząc powyższe uwagi do okoliczności faktycznych niniejszej sprawy stwierdzić należy, że przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu aktualnie toczą się dwie sprawy wszczęte ze skargi T. S. na opisaną na wstępie bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś.
Skarga w pierwszej sprawie zarejestrowana została pod sygnaturą IV SAB/Wr 339/15 i wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 3 grudnia 2015 r. Druga skarga, której niniejsze postanowienie dotyczy, została zarejestrowana pod sygnaturą IV SAB/Wr 12/16 i wpłynęła do Sądu w dniu 25 stycznia 2016 r.
Z analizy treści obu skarg wynika, że dotyczą one tych samych podmiotów, jak i tej samej sprawy, którą jest bezczynność organu polegająca na nierozpoznaniu wniosku strony skarżącej datowanego na dzień 1 grudnia 2014 r., który wpłynął do organu w dniu 9 grudnia 2015 r. i został zarejestrowany pod sygnaturą 09338.2014 a zawierał żądanie przyznania zasiłku okresowego oraz specjalnego zasiłku celowego i zasiłku celowego na zakup żywności, odzieży, obuwia, środków czystości, ogrzewania wody, opału, łóżka, lodówki, kuchenki elektrycznej oraz na wymianę okien.
Obie sprawy są zatem tożsame zarówno pod względem podmiotów, jak i przedmiotu.
Mając powyższe na uwadze, ostatnia z wymienionych skarg, która została wniesiona później, nie mogła skutecznie zainicjować postępowania w sprawie bezczynności organu, gdyż takowe zostało już wszczęte skargą zarejestrowaną pod sygnaturą IV SAB/Wr 339/15.
Stąd też Sąd zobligowany był do zastosowania art. 58 § 1 pkt 4 p.p.s.a. i odrzucenia skargi w niniejszej sprawie.