Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 30 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi kasacyjnej A. D. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 lipca 2015 r., sygn. akt. IV SAB/Wr 16/15 odrzucającego skargę A. D. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
W rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 14 lipca 2015 r., sygn. akt. IV SAB/Wr 16/15 odrzucił skargę A. D. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego.
Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu 27 sierpnia 2015 r. z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia od niego skargi kasacyjnej, co skarżący poświadczył własnoręcznym podpisem (k-26).
W czasie biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej skarżący złożył pismo procesowe nazwane "Sprzeciw", sporządzone przez skarżącego, w którym zakwestionował wydane w niniejszej sprawie postanowienie Sądu z dnia 14 lipca
2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Rozpoznając pismo procesowe skarżącego z dnia 31 sierpnia 2015 r. podpisane przez niego i zatytułowane "Sprzeciw" Sąd uznał, że pismo to jest w istocie skargą kasacyjną od postanowienia tut. Sądu z dnia 14 lipca 2015 r. wydanego w niniejszej sprawie. Powyższa skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu.
Zważyć należy, że ustawodawca, regulując instytucję skargi kasacyjnej, uzależnił skuteczność jej wniesienia od spełnienia szeregu przesłanek, których niespełnienie powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej. Zgodnie z art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej został określony w art. 177 § 1 p.p.s.a., który stanowi, że skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Jednym z warunków dopuszczalności skargi kasacyjnej w znaczeniu podmiotowym jest sporządzenie jej przez podmioty wymienione w art. 175 p.p.s.a. Zgodnie z owym przepisem (art. 175 § 1 p.p.s.a.), skarga kasacyjna co do zasady powinna być sporządzona przez adwokata, radcę prawnego. Jednakże przepisu tego nie stosuje się, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2.p.p.s.a.). Dodatkowo w sprawach obowiązków podatkowych, skarga kasacyjna może być sporządzona przez doradcę podatkowego, a w sprawach własności przemysłowej przez rzecznika patentowego (art. 175 § 3 p.p.s.a.).
W niniejszej sprawie Sąd prawidłowo pouczył skarżącego o terminie i sposobie wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie w dniu 14 lipca 2015 r. postanowienia. Mimo powyższego pouczenia skarżący sam sporządził i wniósł do Sądu w ustawowym terminie pismo procesowe nazwane sprzeciwem, będące w istocie skargą kasacyjną. Skarżący nie należy do podmiotów wymienionych w art. 175 p.p.s.a.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 178 p.p.s.a., w związku z art. 175 § 1 p.p.s.a odrzucił skargę kasacyjną jako niedopuszczalną.