Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2015 r., na posiedzeniu niejawnym, wniosku Z. R. o przyznanie prawa pomocy w pełnym zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie ze skargi Z.R. na przewlekłość postepowania Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w przedmiocie ponownego rozpatrzenia sprawy "na złożony w terminie wniosek z dnia 27 marca 2014 r.", postanawia: I. umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne wszczęte wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych; II. odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 20 listopada 2014 r. umorzono postępowanie sądowoadministracyjne wszczęte wnioskiem Z. R. (dalej: skarżący lub wnioskodawca) o zwolnienie od kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 7 stycznia 2015 r., oddalił wniosek skarżącego o wyłączenie sędziów.
Zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 16 marca 2015 r. pozostawiono bez rozpoznania wniosek skarżącego o ustanowienie adwokata z urzędu.
Postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2015 r., sygn. akt IV SAB/Wr 202/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę skarżącego na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu, w przedmiocie ponownego rozpatrzenia sprawy "na złożony w terminie wniosek z dnia 27 marca 2014 r.".
W dniu 4 maja 2015 r. skarżący złożył na urzędowym formularzu wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu w celu wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia WSA we Wrocławiu z dnia 15 kwietnia 2015 r., sygn. akt IV SAB/Wr 202/14 odrzucającego skargę.
W jego uzasadnieniu podał, że domaga się przyznania prawa pomocy ze względu na trudną sytuację materialną i bytową, brak pracy i dochodów oraz jakiejkolwiek pomocy z MOPS i ze strony innych osób. Dodał, że jest osobą bezrobotną, zmuszoną głodować. Ostatni dochód jaki otrzymał, to stypendium szkoleniowe z PUP w kwocie 988 zł. Czynsz wynosi 500 zł miesięcznie i toczy się postępowanie sądowe o jego zapłatę. Posiada mieszkanie kwaterunkowe i nie posiada innych nieruchomości oraz przedmiotów i papierów wartościowych.
Postanowieniem z 15 maja 2015 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu oraz umorzył postępowanie z wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.
Od powyższego postanowienia wnioskodawca - z zachowaniem ustawowego terminu - złożył sprzeciw, domagając się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 260 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) stanowi, że w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega ponownie rozpoznaniu przez Sąd.
Zgodnie z regułą wyrażoną wprost w art. 199 p.p.s.a. strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie (tj. koszty sądowe i koszty ustanowienia fachowego pełnomocnika) chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Do przepisów szczególnych należy zaliczyć przepisy p.p.s.a. określające przesłanki, od spełnienia których zależy przyznanie prawa pomocy.
Przepis art. 244 § 1 p.p.s.a. stanowi, że prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W myśl art. 245 § 1 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym.