Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. N. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego za okres zasiłkowy 2019/2021 postanawia: odrzucić skargę.
Skarżąca M. N. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu bezczynność Wojewody D. w przedmiocie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego za okres zasiłkowy 2019/2021.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie podnosząc, że skarżąca przed wniesieniem skargi na bezczynność nie wyczerpała przysługujących stronie środków zaskarżenia, tj. nie złożyła ponaglenia w trybie art. 37 k.p.a.
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 24 czerwca 2020 r. skarżąca została wezwana do usunięcia braków formalnych skargi - w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania pod rygorem jej odrzucenia - poprzez złożenie dowodu wniesienia ponaglenia na niezałatwienie sprawy w terminie.
Przesyłkę sądową zawierającą powyższe wezwanie, z uwagi na niemożność jej osobistego doręczenia stronie skarżącej, złożono w placówce pocztowej dnia 3 sierpnia 2020 r. na okres 7 dni z adnotacją o jej doręczeniu, o czym powiadomiono skarżącą umieszczając stosowne zawiadomienie w oddawczej skrzynce pocztowej (awizo). Powtórnego awiza dokonano 11 sierpnia 2020 r. na kolejne 7 dni. Skarżąca, po upływie 14 dni od dnia pierwszej awizacji, nie odebrała przesyłki, dlatego Urząd Pocztowy zwrócił ją Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu z adnotacją - "zwrot nie podjęto w terminie" (dowód w aktach sądowych - k. 13).
Wobec powyższego, przesyłkę uznano za doręczoną z dniem 17 sierpnia 2020 r. Termin do uzupełnienia braku formalnego skargi upływał w dniu 24 sierpnia 2020 r., jednak do czasu wydania niniejszego postanowienia skarżąca nie uzupełniła tego braku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), zwanej dalej u.p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przy czym przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie, o czym stanowi art. 52 § 2 u.p.p.s.a. Zgodnie zaś z art. 53 § 2b u.p.p.s.a. skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania można wnieść w każdym czasie po wniesieniu ponaglenia do właściwego organu. Z treści powyższych przepisów wynika, że w razie pozostawania przez organ administracji publicznej w bezczynności, droga sądowa staje się dopuszczalna dopiero po wyczerpaniu możliwości załatwienia sprawy w trybie postępowania administracyjnego.
W myśl art. 37 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. z 2020 r. poz. 256 ze zm.) zwanej dalej k.p.a., stronie służy prawo do wniesienia ponaglenia, jeżeli postępowanie jest prowadzone dłużej niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy. Przy czym ponaglenie wnosi się: 1/ do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie, 2/ do organu prowadzącego postepowanie - jeżeli nie ma organu wyższego stopnia, o czym stanowi dalej § 3 art. 37 k.p.a.