Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej J. M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 stycznia 2019 r., sygn. akt IV SAB/Wr 215/18 odrzucającego skargę Prokuratora Okręgowego w J. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy L. w sprawie prowadzonej z wniosku J. M. o przydział i zmianę lokalu z zasobu mieszkaniowego gminy na lokal przystosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 23 stycznia 2019 r., sygn. akt IV SAB/Wr 215/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę Prokuratora Okręgowego w J. na bezczynność Burmistrza Gminy i Miasta L. dotyczącą przyznania J. M. (zwanej dalej uczestniczką postępowania) lokalu mieszalnego odpowiedniego dla jej potrzeb.
Odpis wskazanego orzeczenia został doręczony uczestniczce postępowania w dniu 29 stycznia 2019 r.
W dniu 26 lutego 2019 r. do tutejszego Sądu wpłynęło osobiście przez uczestniczkę sporządzone pismo, w którym zwróciła się ona z prośbą o "kasację" wydanego w sprawie postanowienia, albowiem nie może się zgodzić z jego treścią. W uzasadnieniu uczestniczka opisała swoją trudną sytuację mieszkaniową oraz wniosła o przyznanie jej pełnomocnika z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie należy wyjaśnić, że przedmiotem niniejszego postanowienia jest pismo uczestniczki z dnia 26 lutego 2019 r. (data wpływu), którego istota sprowadza się głównie do zakwestionowania wydanego w niniejszej sprawie postanowienia z dnia 23 stycznia 2019 r. Powyższe okoliczności wskazują zatem, że wniesione przez nią pismo było w istocie skargą kasacyjną zmierzającą do podważenia zapadłego orzeczenia. Dlatego też należało je rozpoznać w trybie właściwym dla skargi kasacyjnej.
W myśl art. 175 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, dalej p.p.s.a.), skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, zaś w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązki, a także w sprawach własności przemysłowej skarga kasacyjna może być sporządzona również odpowiednio przez doradcę podatkowego bądź rzecznika patentowego.
Stosownie do treści art. 175 § 2 p.p.s.a wymogu sporządzenia skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego nie stosuje się, gdy sporządzającym tę skargę będzie sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
Ani z akt sprawy, ani tym bardziej z treści pisma nie wynika, aby uczestniczka należała do katalogu osób uprawnionych do osobistego wniesienia skargi kasacyjnej. Zatem skargę kasacyjną dotkniętą wskazanym brakiem formalnym, którego uczestniczka nie jest w stanie samodzielnie usunąć, należało uznać za niedopuszczalną i z tej przyczyny odrzucić mając za podstawę art. 178 p.p.s.a.
W tym miejscu trzeba dodać, że niniejsze postanowienie odnosi się tylko i wyłącznie do tej treści żądania uczestniczki, która ukierunkowana była na osobiste zaskarżenie orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie. W pozostałym zakresie, dotyczącym wniosku o przyznanie pełnomocnika z urzędu, postępowanie będzie dalej prowadzone przez referendarza sądowego. W razie zaś przyznania prawa pomocy w zawnioskowanym zakresie, uczestniczka zyska potencjalną możliwość zweryfikowania wydanego postanowienia z dnia 23 stycznia 2019 r. w postaci skargi kasacyjnej (względnie opinii o braku podstaw do jej wniesienia) sporządzonej przez przyznanego jej adwokata lub radcę prawnego.