Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale IV skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 29 kwietnia 2015 r. oddalającego skargę w sprawie ze skargi Z. D. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego postanawia: odrzucić skargę
Wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Z. D. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Odpis wyroku wraz pisemnym uzasadnieniem oraz pouczeniem o przysługującym środku zaskarżenia, terminie i sposobie jego wniesienia, w dniu 27 maja 2015 r został doręczony małżonkowi skarżącej - A. D. będącemu jej pełnomocnikiem (k.11).
W terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej, tj. dniu 2 czerwca 2015 r. (data nadania) pełnomocnik sporządził osobiście i złożył pismo procesowe nazwane "sprzeciwem", wnosząc o stwierdzenie nieważności wydanego w tej sprawie wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Rozpoznając pismo procesowe pełnomocnika skarżącej z dnia 2 czerwca 2015 r. podpisane przez niego i zatytułowane "sprzeciw" Sąd uznał, że pismo to jest w istocie skargą kasacyjną od wyroku Sądu z dnia 29 kwietnia 2015 r. wydanego w niniejszej sprawie. Powyższa skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu. Zważyć należy, że ustawodawca, regulując instytucję skargi kasacyjnej, uzależnił skuteczność jej wniesienia od spełnienia szeregu przesłanek, których niespełnienie powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej. Zgodnie z art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej został określony w art. 177 § 1 p.p.s.a., który stanowi, że skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Jednym z warunków dopuszczalności skargi kasacyjnej w znaczeniu podmiotowym jest sporządzenie jej przez podmioty wymienione w art. 175 p.p.s.a. Zgodnie z owym przepisem (art. 175 § 1 p.p.s.a.), skarga kasacyjna co do zasady powinna być sporządzona przez adwokata, radcę prawnego. Jednakże przepisu tego nie stosuje się, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2.p.p.s.a.). Dodatkowo w sprawach obowiązków podatkowych, skarga kasacyjna może być sporządzona przez doradcę podatkowego, a w sprawach własności przemysłowej przez rzecznika patentowego (art. 175 § 3 p.p.s.a.). W niniejszej sprawie Sąd prawidłowo pouczył pełnomocnika skarżącej o terminie i sposobie wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w tej sprawie wyroku oddalającego skargę. Mimo powyższego pouczenia małżonek skarżącej będący jej pełnomocnikiem sam sporządził i wniósł do Sądu w ustawowym terminie pismo procesowe nazwane sprzeciwem, będące w istocie skargą kasacyjną. Nie należy on jednak do podmiotów wymienionych w art. 175 p.p.s.a. W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 178 p.p.s.a., w związku z art. 175 § 1 p.p.s.a odrzucił skargę kasacyjną jako niedopuszczalną.