Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. R. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie ze skargi Z. R. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w przedmiocie weryfikacji decyzji Prezydenta W. z dnia [...], nr [...] odmawiającej przyznania zasiłku celowego postanawia: I. odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu, II. umorzyć postępowanie sądowe wszczęte wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych.
Postanowieniem Sądu z dnia 22 maja 2015 r. odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu (pkt I sentencji) i umorzono postępowanie sądowe wszczęte wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych (pkt II sentencji).
W uzasadnieniu tego postanowienia referendarz stwierdził, że prawo pomocy stanowiące formę realizacji prawa do sądu, nie może być przyznane podmiotowi, który ze swojego prawa czyni nienależyty użytek.
Tak zaś należy oceniać np. działania podmiotu, który inicjuje szereg postępowań sądowych nie w celu ochrony swoich realnych praw, ale dla którego inicjowanie tychże postępowań jest celem samym w sobie.
Na poparcie tego stanowiska referendarz sądowy dokonał analizy liczby spraw wszczętych skargami i wnioskami skarżącego i charakteru rozstrzygnięć wydanych przez Sąd.
Z analizy tej wynika m. in. że w okresie od 2009 r. do 2014 r. skarżący wniósł 456 skarg i wniosków wszczynających postępowanie sądowe. Na koniec marca 2015 r. liczba zarejestrowanych spraw skarżącego wyniosła ponad 500 spraw.
W 2014 r. około 95 skarg zostało odrzuconych, 17 oddalonych, w 2 sprawach umorzono postępowanie sądowe i w 2 sprawach oddalono wnioski wszczynające postępowanie sądowe, a jedną sprawę przekazano według właściwości do innego sądu.
We wspomnianym okresie 2009 - 2014 większość skarg została odrzucona, a więc nie doszło do ich merytorycznego rozpoznania.
Referendarz wskazał także, że skarżący złożył również w ponad 140 sprawach wnioski o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczeń kończących postępowanie sądowe, a także wnioski o dokonanie wykładni tych orzeczeń i wstrzymanie ich wykonania. Skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia kończącego postępowanie zostały odrzucone, a wnioski o wykładnię orzeczeń zostały załatwione odmownie lub też dodatkowo umorzono postępowanie wszczęte kolejnymi wnioskami w tym przedmiocie. We wszystkich sprawach odmówiono wstrzymania wykonania orzeczenia.
Ponadto skarżący wielokrotnie składał wnioski o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu oraz szereg skarg o wznowienie postępowania sądowego.
W listopadzie 2014 r. ogólna liczba zarejestrowanych wniosków o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie pełnomocnika wyniosła 240 wniosków.
W 2014 r. 106 wniosków o ustanowienie pełnomocnika z urzędu pozostawiono bez rozpoznania, 45 wniosków o przyznanie prawa pomocy zostało oddalonych postanowieniami Sądu z uwagi na nadużycie prawa pomocy, a w 37 sprawach odmówiono przyznania prawa pomocy postanowieniem referendarza z uwagi na nadużycie tego prawa. Informowano również skarżącego pismem referendarza sądowego, że jest zwolniony z kosztów sądowych z mocy ustawy, a w 39 sprawach umorzono postepowanie wszczęte takim wnioskiem.
W większości spraw wyznaczony z urzędu adwokat składał opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Skarżący wypowiadał również pełnomocnictwa wyznaczonym z urzędu pełnomocnikom.
W postanowieniu tym wskazano także, że powyższe okoliczności oraz charakter rozstrzygnięć poddanych kontroli sądowej, gdzie większość skarg została odrzucona dowodzą, że celem skarżącego nie jest faktyczna obrona swych praw w postępowaniu sądowoadministracyjnym lecz inicjowanie postępowań sądowych.