Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. S. na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie sposobu rozpoznawania wniosków o niewliczanie dodatku mieszkaniowego do ogólnego dochodu postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 3 kwietnia 2014 r. M. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie sposobu rozpoznawania wniosków o niewliczanie dodatku mieszkaniowego do ogólnego dochodu.
Odpowiadając na skargę Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. wniósł o jej odrzucenie wskazując, iż skarga jest niedopuszczalna. Jednocześnie podniesiono, że kwestia uwzględniania dodatku mieszkaniowego przez organ pomocy społecznej przy obliczaniu dochodu była już wielokrotnie podejmowana przez skarżącego w licznych skargach na działalność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Skargi te były wnoszone i rozpoznawane na podstawie przepisów działu VIII k.p.a. Ośrodek ustosunkowywał się do tych zarzutów w kierowanych do skarżącego zawiadomieniach o sposobie załatwienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Stosownie natomiast do art. 3 § 1 i 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądamiadministracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne,
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4. inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,
4a. pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach,
5. oraz bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w tych przypadkach.
W myśl art. 3 § 3 p.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.
Skarżący w przedmiotowej skardze kwestionował bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W., któremu zarzucił niewliczanie dodatku mieszkaniowego do ogólnego dochodu przy rozpoznawaniu wniosków skarżącego, który jednocześnie zarzucił, że od roku zwracał się o pomoc do Ośrodka "w płaceniu mieszkania". Skarżący wskazał, że po wypełnieniu wymaganych dokumentów przyznano mu dodatek mieszkaniowy, ale zaczęły się problemy gdyż dodatek mieszkaniowy został potraktowany jako dochód i zaczęto odliczać z zasiłku stałego kwoty dodatku mieszkaniowego.
Analizując treść skargi należy stwierdzić, że przedmiot zaskarżenia nie jest objęty kognicją sądu administracyjnego, lecz skargą powszechną określoną przepisami działu VIII k.p.a. Przedmiotem tej skargi, zgodnie z art. art. 227 k.p.a., mogą być zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw, jednakże nie uprawnia ona do żądania wszczęcia postępowania administracyjnego. W ramach postępowania skargowego regulowanego działem VIII k.p.a. realizowane jest zagwarantowane każdemu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej prawo składania petycji, skarg i wniosków. Postępowanie w sprawie skarg wnoszonych na podstawie art. 227 k.p.a. cechuje się tym, że nie ma w nim stron postępowania, nie wydaje się rozstrzygnięć adresowanych do skarżącego, lecz jedynie zawiadamia się go o czynnościach wewnętrznych zmierzających do wyjaśnienia okoliczności podniesionych w skardze. Celem tego postępowania jest ocena skutków działania, czy też bezczynności organów, a nie wydawanie wiążących w sprawie rozstrzygnięć. Postępowanie takie nie kończy się władczym aktem podlegającym ocenie sądu administracyjnego z punktu widzenia legalności. Zakończenie postępowania skargowego przybiera formę zawiadomienia o sposobie załatwienia skargi, zawierającego informację o czynnościach organu załatwiającego skargę i ich rezultatach. Zawiadomienie kończące postępowanie skargowe nie dotyczy zatem stwierdzenia, czy też uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.
Działania (brak działania) organów administracji publicznej będące przedmiotem tego rodzaju skarg nie podlegają kontroli sądów administracyjnych, gdyż nie mieszczą się w katalogu czynności i aktów, który zawiera art. 3 § 2 p.p.s.a. W związku z tym, w przypadku wniesienia skargi do organu administracji w trybie art. 227 k.p.a., na wynik tego postępowania nie służy skarga do sądu administracyjnego (por. postanowienie NSA z dnia 25 lutego 2009 r. sygn. akt II OSK 241/09, Lex 557044).
Ponieważ ocena prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII k.p.a. nie podlega kognicji sądów administracyjnych (por. wyrok NSA z 31 sierpnia 2010 r., sygn. akt II OSK 1578/10, Lex nr 737711), przedmiotowa skarga podlegała odrzuceniu.
Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.