Sprawa ze skargi na bezczynność Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie rozpoznania i wydania decyzji na złożony wniosek o udzielenie pomocy w uzyskaniu zatrudnienia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z.R. na bezczynność Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie rozpoznania i wydania decyzji na złożony wniosek o udzielenie pomocy w uzyskaniu zatrudnienia postanawia: odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 11 kwietnia 2013 r. skarżący Z. R. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie rozpoznania i wydania decyzji na złożony wniosek o udzielenie pomocy w uzyskaniu zatrudnienia.

Zarządzeniem z dnia 24 lipca 2013 r. Przewodniczący Wydziału wyznaczył termin rozprawy na dzień 10 września 2013 r.

Wyznaczona na dzień 10 września 2013 r. rozprawa przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu została odroczona z uwagi na konieczność nadania biegu złożonemu przez skarżącego na rozprawie wnioskowi o wyłączenie wszystkich sędziów WSA we Wrocławiu i Opolu do rozpoznawania spraw, pism procesowych i składanych wniosków.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 16 października 2013 r., sygn. akt I OW 252/13, wyznaczył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach do rozpoznania wniosku strony o wyłączenie sędziów sądów administracyjnych we Wrocławiu i w Opolu.

Prawomocnym zarządzeniem z dnia 7 maja 2015 r., sygn. akt IV SO/Gl 51/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach pozostawił przedmiotowy wniosek skarżącego bez rozpoznania.

Akta sprawy przesłane przez Naczelny Sąd Administracyjny wpłynęły do tutejszego Sądu w dniu 22 czerwca 2015 r.

W toku postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu pismem z dnia 6 sierpnia 2013 r. skarżący wystąpił z wnioskiem o "(...) stwierdzenie nieważności postępowania sądowoadministracyjnego oraz niezgodności z prawem prawomocnych orzeczeń opublikowanych w sygnowanych sprawach (...)", w tym m.in. w sprawie o sygnaturze akt IV SAB/Wr 97/13.

Kolejnymi pismami z dnia 19 sierpnia i 10 września 2013 r. skarżący powtórzył treść swojego żądania w zakresie stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnych orzeczeń, w ostatnim z wymienionych pism wskazując, że swoim żądaniem obejmuje prawomocne orzeczenia kończące postępowanie w sprawie.

W uzasadnieniu swojego wniosku skarżący wskazał, że domaga się stwierdzenia niezgodności z prawem opublikowanych orzeczeń, gdyż stanowią one o jego uprzedmiotowieniu, prowadzą do obejścia prawa, zamykają mu drogę do obrony swoich praw i do sprawiedliwego wyroku oraz przeciwstawiają się przepisom o pomocy społecznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 285a § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego, gdy przez jego wydanie została stronie wyrządzona szkoda a zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch lat od jego uprawomocnienia się (art. 285f § 1 p.p.s.a.). W myśl art. 285I powołanej ustawy, w przypadkach nieuregulowanych przepisami działu VII A p.p.s.a., dotyczącego skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, do postępowania wywołanego wniesieniem takiej skargi stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej. Zatem - zgodnie z odpowiednio stosowanym art. 178 p.p.s.a. - sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

Strona 1/2