Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. C. o wymierzenie grzywny Kierownikowi A w P. za nieprzekazanie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: I. wymierzyć Kierownikowi A w P. grzywnę w kwocie 100 (słownie: sto) złotych; II. zasądzić od Kierownika A w P. na rzecz wnioskodawcy kwotę 580 (słownie: pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia 28 października 2019 r. M. C. (dalej: strona, skarżący lub wnioskodawca) wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o wymierzenie Dyrektorowi (w istocie Kierownikowi - przyp. Sądu) A w P. (dalej: organ lub podmiot zobowiązany) grzywny za nieprzekazanie tutejszemu Sądowi skargi wraz z odpowiedzią i aktami sprawy.
Uzasadniając swoje żądanie strona wskazała, że w dniu 2 października 2019 r. nadała za pośrednictwem operatora wyznaczonego skargę na bezczynność organu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Z posiadanych przez wnioskodawcę informacji wynikało, że skargę tę doręczono organowi w dniu 7 października 2019 r. Pomimo upływu ustawowego terminu, skarga nie została jednak przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.
W związku z powyższym strona wniosła o wymierzenie organowi grzywny oraz zasądzenie kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Zarządzeniem z dnia 31 października 2019 r. organ został wezwany do niezwłocznego ustosunkowania się względem złożonego wniosku o wymierzenie grzywny. Do dnia wydania niniejszego orzeczenia nie zajął on jednak żadnego stanowiska w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 55 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej p.p.s.a.), w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6.
Przesłanką obligatoryjną do zastosowania grzywny jest więc uchybienie przez organ obowiązkom wynikającym z art. 54 § 2 p.p.s.a. Stosownie do jego treści organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi, przekazuje ją wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Przy czym w sprawach dotyczących udostępnienia informacji publicznej, wypełnienie wskazanego obowiązku, winno nastąpić - jak stanowi art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1330 ze zm., dalej u.d.i.p.) - w terminie piętnastu dni od dnia otrzymania skargi.
Z treści wniosku i załączonych do niego dokumentów wynika, że skarga dotycząca zarzucanej bezczynności w zakresie udostępnienia informacji publicznej została doręczona organowi w dniu 7 października 2019 r. Zatem piętnastodniowy termin na przekazanie skargi do sądu administracyjnego upływał z dniem
22 października 2019 r., który wypadał we wtorek. We wskazanym terminie organ nie przekazał jednak wniesionej skargi. Obowiązek ten został przez niego wykonany dopiero w dniu 14 listopada 2019 r., kiedy to do tutejszego Sądu wpłynęła złożona przez stronę skarga z dnia 2 października 2019 r., zarejestrowana następnie pod sygnaturą akt IV SAB/Wr 238/19. Warto przy tym podkreślić, że wskazana skarga została przez organ opatrzona adnotacją o innej dacie wpływu (9 października 2019 r.), aniżeli podaje to skarżący. Jednakże w ocenie Sądu okoliczność ta nie miała większego znaczenia, albowiem niezależnie od przyjęte ostatecznie daty, spełnienie przez organ obowiązku, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. w zw. z art. 21 pkt 1 u.d.i.p., okazało się spóźnione.