Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego z urzędu postanawia: oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Wnioskiem z dnia 3 lutego 2017 r. M. M. (zwany dalej stroną lub skarżącym) wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego z urzędu.
Wnioskodawca podał, że przedmiotem jego skargi jest orzeczenie "Wojewódzkiego Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu" z dnia 3 sierpnia 2016 r., sygn. akt XIII Ca 204/16 wydane w sprawie obniżenia alimentów.
W uzasadnieniu swojego żądania wskazał ponadto, że złożył już ww. skargę za pośrednictwem "Wojewódzkiego Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 243 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku.
Jednakże w myśl art. 247 p.p.s.a. prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi.
O oczywistej bezzasadności skargi można mówić natomiast wówczas, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. W szczególności dotyczy to sytuacji, w której skarga kwalifikuje się do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 p.p.s.a. (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z: 30 stycznia 2013 r., sygn. akt II OZ 37/13 oraz 5 marca 2013 r., sygn. akt I OZ 152/13 - dostępne w centralnej bazie orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, że wniosek o przyznanie prawa pomocy został wniesiony w sprawie, która nie należy do właściwości sądu administracyjnego, gdyż jej przedmiotem jest ustalenie wysokości alimentów. Do rozpatrywania zaś spraw cywilnych z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego powołane zostały - co do zasady - sądy powszechne, co wprost wynika z art. 2 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 1822 ze zm.).
Przepisy kodeksu postępowania cywilnego oraz ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 623 ze zm.) odrębnie regulują tryb postępowania w sprawie zwolnienia od kosztów sadowych i przyznania pomocy prawnej z urzędu. Wnioskodawca winien zatem samodzielnie zwrócić się do właściwego sądu powszechnego (rejonowego, okręgowego bądź apelacyjnego) z ponownym wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Musi on przy tym zwrócić uwagę na konieczność zastosowania odpowiedniego formularza, gdyż druk wykorzystany w niniejszej sprawie przeznaczony jest wyłącznie na potrzeby postępowania przed sądami administracyjnymi i nie znajduje zastosowania w sprawach prowadzonych przed sądami powszechnymi.
Mając zatem na uwadze, że skarga dotyczyła sprawy niepodlegającej właściwości sądów administracyjnych - co stanowiło o jej bezzasadności - Sąd zobligowany był do oddalenia wniosku o przyznanie prawa pomocy zgodnie z art. 247 p.p.s.a.