Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. R. o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 marca 2020 r., sygn. akt IV SPP/Wr 22/20 w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu oraz umorzenia postępowania wszczętego wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego postanawia: przywrócić termin.
Postanowieniem z dnia 3 marca 2020 r., sygn. akt IV SPP/Wr 22/20 referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu odmówił skarżącemu Z. R. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu oraz umorzył postępowanie wszczęte wnioskiem o zwolnienie z kosztów.
Powyższe postanowienie skarżący odebrał w dniu 27 marca 2020 r., zaś w dniu 1 czerwca 2020 r. wniósł sprzeciw od wymienionego postanowienia wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu. Wskazał, że pismo zawierające sprzeciw próbował wnieść w dniu 30 marca 2020 r. jednak ochrona odmówiła mu wejścia na teren Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepisy art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325; dalej: p.p.s.a.), przewidują możliwość przywrócenia terminu w sytuacji, gdy zainteresowany uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak jego winy w uchybieniu terminu, wniosek o jego przywrócenie zostanie złożony w ciągu 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu i gdy wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu zostanie dopełniona czynność, dla której termin był wyznaczony. Postanowienie o przywróceniu terminu bądź odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Skarżący sprostał wszelkim wymogom determinującym możność pozytywnego załatwienia jego żądania. Spełnił wszak powinność równoczesnego dokonania uchybionej czynności, albowiem wniosek dotyczy przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu, który złożono wraz z wnioskiem. Dostrzec również trzeba, że z wnioskiem tym wystąpił w przepisanym terminie, ponieważ uczynił to w ciągu siedmiu dni licząc od dnia 24 maja 2020 r., wobec treści art. 68 ust. 6 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-COV-2 (Dz. U. z 2020 r., poz. 875).
Wreszcie stwierdzić trzeba, że skarżący wykazał, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Nie ulega wątpliwości, że doręczenie postanowienia referendarza z dnia 3 marca 2020 r. nastąpiło w czasie pojawienia się, a następnie rozprzestrzeniania na terenie całego kraju przypadków zakażenia wirusem SARS-COV-2. Z tej przyczyny z dniem 14 marca 2020 r. Minister Zdrowia wprowadził na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stan zagrożenia epidemicznego, zaś z dniem 20 marca 2020 r. stan epidemii. W dniu 31 marca 2020 r. wszedł w życie art. 15zzs ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 ze zm.). Stanowił on, że w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID bieg terminów procesowych i sądowych w postępowaniach sądowych, w tym sądowoadministracyjnych - nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na ten okres. Terminy sądowe i procesowe zaczęły biec na nowo od dnia 24 maja 2020 r. na mocy wyżej wymienionej ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-COV-2.
Bezspornie zaś jest to okoliczność, na której zaistnienie skarżący nie miał wpływu, a zatem niezawinionym przezeń jest uchybienie terminu następujące z tej właśnie przyczyny. W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 86 § 1 i 87 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.